osączyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

oddzielić od czegoś nadmiar płynnej substancji, kładąc to na czymś i pozwalając, aby płyn z tego ściekał lub był wchłaniany do czegoś innego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

synonimy:

odsączyć

	Osączone wątróbki smażymy na ruszcie lub patelni. źródło: NKJP: Robert Makłowicz: C.K. Austriackie jadanie, Gazeta Wyborcza, 1995-03-03
	Gotowe frytki najlepiej wyjmować łyżką cedzakową i układać na papierze dla osączenia z tłuszczu. źródło: NKJP: Kurt Scheller: Ziemniaki, czyli kartofle, Gazeta Wyborcza, 1997-01-17
	Przygotowuję nadzienie: chrzan myję, skrobię, płuczę, ścieram na tarce, sparzam i odciskam. Do osączonego chrzanu dodaję przyprawy, śmietanę i dobrze rozcieram. źródło: NKJP: (EKT): Ekologiczna prasa, Dziennik Polski, 2005-05-12
	Opłukany mak zalewamy wrzącą wodą i gotujemy na małym ogniu 15 minut. Następnie należy osączyć go na sicie i zemleć dwa albo trzy razy w maszynce o drobnym sitku. źródło: NKJP: (EB): Kutia i makagigi, Gazeta Krakowska, 2002-12-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osączyłem +(e)m osączył	osączyłam +(e)m osączyła	osączyłom +(e)m osączyło	osączyliśmy +(e)śmy osączyli	osączyłyśmy +(e)śmy osączyły
2 os.	osączyłeś +(e)ś osączył	osączyłaś +(e)ś osączyła	osączyłoś +(e)ś osączyło	osączyliście +(e)ście osączyli	osączyłyście +(e)ście osączyły
3 os.	osączył	osączyła	osączyło	osączyli	osączyły

bezosobnik: osączono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osączmy
2 os.	osącz	osączcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osączyłbym bym osączył	osączyłabym bym osączyła	osączyłobym bym osączyło	osączylibyśmy byśmy osączyli	osączyłybyśmy byśmy osączyły
2 os.	osączyłbyś byś osączył	osączyłabyś byś osączyła	osączyłobyś byś osączyło	osączylibyście byście osączyli	osączyłybyście byście osączyły
3 os.	osączyłby by osączył	osączyłaby by osączyła	osączyłoby by osączyło	osączyliby by osączyli	osączyłyby by osączyły

bezosobnik: osączono by

bezokolicznik: osączyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: osączywszy

gerundium: osączenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: osączony

odpowiednik aspektowy: osączać

+

osączyć

+

CO + (z CZEGO) + (na CZYM)

Zob. sączyć