kostnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stawać się kością - elementem ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

części ciała, elementy i substancje składowe

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

	U wszystkich z nich środkowa część panewki stawu biodrowego, gdzie schodzą się szwy rozdzielające pozostałe kości miednicy [...], już dawno przestała pełnić istotne funkcje mechaniczne. Nie musiała więc kostnieć. źródło: NKJP: Jerzy Dzik: Dzieje życia na ziemi: wprowadzenie do paleobiologii, 1992
	U kury i gęsi ta chrząstka stopniowo kostnieje. źródło: NKJP: Jan Zarzycki, Jan Kuryszko: Anatomia mikroskopowa zwierząt domowych i człowieka, 1995
	[...] Chrząstkozrosty całkowicie kostnieją dopiero w wieku 20-30 lat (od dołu ku górze). źródło: NKJP: Mirosław Winczewski: Kręgarstwo dla każdego..., 2006
	Jeżeli proces wzrastania zaczyna się od zewnątrz, wówczas zachodzi kostnienie ochrzęstne, natomiast gdy zanikająca chrząstka jest zastępowana tkanką kostną wewnątrz kości - mówimy o kostnieniu śródchrzęstnym. źródło: NKJP: Bartłomiej Sokołowski: Zarys anatomii człowieka, cz. I i II, 2004
	Młode osobniki przez wiele lat są narażone na liczne niebezpieczeństwa, gdyż ich powolny wzrost i miękki, wolno kostniejący pancerz nie stanowi dostatecznej ochrony. źródło: NKJP: Marian Młynarski: Żółwie morskie z Wyspy Ilha Da Trindade, Wszechświat, nr 7-8, 1958

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kostniałem +(e)m kostniał	kostniałam +(e)m kostniała	kostniałom +(e)m kostniało	kostnieliśmy +(e)śmy kostnieli	kostniałyśmy +(e)śmy kostniały
2 os.	kostniałeś +(e)ś kostniał	kostniałaś +(e)ś kostniała	kostniałoś +(e)ś kostniało	kostnieliście +(e)ście kostnieli	kostniałyście +(e)ście kostniały
3 os.	kostniał	kostniała	kostniało	kostnieli	kostniały

bezosobnik: kostniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kostniał będę kostnieć	będę kostniała będę kostnieć	będę kostniało będę kostnieć	będziemy kostnieli będziemy kostnieć	będziemy kostniały będziemy kostnieć
2 os.	będziesz kostniał będziesz kostnieć	będziesz kostniała będziesz kostnieć	będziesz kostniało będziesz kostnieć	będziecie kostnieli będziecie kostnieć	będziecie kostniały będziecie kostnieć
3 os.	będzie kostniał będzie kostnieć	będzie kostniała będzie kostnieć	będzie kostniało będzie kostnieć	będą kostnieli będą kostnieć	będą kostniały będą kostnieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kostniejmy
2 os.	kostniej	kostniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kostniałbym bym kostniał	kostniałabym bym kostniała	kostniałobym bym kostniało	kostnielibyśmy byśmy kostnieli	kostniałybyśmy byśmy kostniały
2 os.	kostniałbyś byś kostniał	kostniałabyś byś kostniała	kostniałobyś byś kostniało	kostnielibyście byście kostnieli	kostniałybyście byście kostniały
3 os.	kostniałby by kostniał	kostniałaby by kostniała	kostniałoby by kostniało	kostnieliby by kostnieli	kostniałyby by kostniały

bezosobnik: kostniano by

bezokolicznik: kostnieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: kostniejąc

gerundium: kostnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kostniejący

odpowiednik aspektowy: skostnieć

Zob. kość