otulać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przykrywać lub owijać troskliwie i starannie czymś kogoś lub coś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	Czasem zasypiałem w pokoju babci, pamiętam, jak ojciec lub matka przenosili mnie do łóżka. Lubiłem to. Senny, poddawałem się ich silnym rękom. Potem czułem, jak któreś z nich otula mnie kołdrą. źródło: NKJP:Wojciech Chmielewski: Kawa u Doroty, 2010
	On otula mnie kocem. - Zimno ci? Myślę, że dopiero teraz rozumiem to słowo „czułość”. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
	- To znaczy, że nie kusiła cię sportowa kariera - skonstatował Ted, otulając ją kąpielowym prześcieradłem. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993
	Kładę lalkę do wanienki. To nie takie trudne. Wyciągam ją z wanienki i otulam w ręcznik. A potem zakładam pieluszkę i fachowo wywijam, [...] źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
	Na rękach Go kołysała I otulała Mu stopy w sukmankę. źródło: NKJP: Barbara Czarny, Marzena Kaproń, Małgorzata Rodziewicz, Anna Targońska,Urszula Wiechnik: Scenariusz spotkania. Papież Pokoju, Wychowawca, 2007-10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: otulano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę otulał będę otulać	będę otulała będę otulać	będę otulało będę otulać	będziemy otulali będziemy otulać	będziemy otulały będziemy otulać
2 os.	będziesz otulał będziesz otulać	będziesz otulała będziesz otulać	będziesz otulało będziesz otulać	będziecie otulali będziecie otulać	będziecie otulały będziecie otulać
3 os.	będzie otulał będzie otulać	będzie otulała będzie otulać	będzie otulało będzie otulać	będą otulali będą otulać	będą otulały będą otulać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otulajmy
2 os.	otulaj	otulajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otulałbym bym otulał	otulałabym bym otulała	otulałobym bym otulało	otulalibyśmy byśmy otulali	otulałybyśmy byśmy otulały
2 os.	otulałbyś byś otulał	otulałabyś byś otulała	otulałobyś byś otulało	otulalibyście byście otulali	otulałybyście byście otulały
3 os.	otulałby by otulał	otulałaby by otulała	otulałoby by otulało	otulaliby by otulali	otulałyby by otulały

bezosobnik: otulano by

bezokolicznik: otulać

imiesłów przysłówkowy współczesny: otulając

gerundium: otulanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: otulający

imiesłów przymiotnikowy bierny: otulany

odpowiednik aspektowy: otulić

Zob. tulić