haust

  • książk.  porcja płynu przełykanego za jednym razem lub powietrza wciąganego do płuc w czasie jednego wdechu
  • [hau̯st]

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    czynności związane z jedzeniem

    • duży, ogromny, potężny, spory, tęgi haust
    • haust napoju, piwa, wody, wódki; dymu, powietrza
    • pociągnąć, wciągnąć; łyknąć, połknąć, przełknąć; wypić, zaczerpnąć haust czegoś
    • wychylić, wypić coś (jednym) haustem; pić coś haustami
  • Proboszcz łyknął haust kawy.

    źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997

    Piotr odkaszlnął, zaczerpnąwszy pierwszy haust zimnego powietrza, i ruszył w stronę samochodu.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło – fragment 2, Esensja2009-08-21

    Podeszła do baru, wyjęła kieliszek z dłoni zaskoczonej kelnerki i wlała w siebie koniak jednym haustem.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

    Gorącą herbatę piłem łapczywymi, krótkimi haustami, nieczuły na to, że wrzątek parzy mi podniebienie i przełyk.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski, Gady, 2007

    Wioślarz pracuje bez tchu, łapiąc z trudem hausty zimnego powietrza [...].

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. haust
    hausty
    D. haustu
    haustów
    C. haustowi
    haustom
    B. haust
    hausty
    N. haustem
    haustami
    Ms. hauście
    haustach
    W. hauście
    hausty
  • bez ograniczeń + haust + bez ograniczeń
  • łac. haustus 'nabieranie, czerpanie wody; picie'

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 26.02.2017