haust
-
książk. porcja płynu przełykanego za jednym razem lub powietrza wciąganego do płuc w czasie jednego wdechu
-
[hau̯st]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
czynności związane z jedzeniem -
- duży, ogromny, potężny, spory, tęgi haust
- haust napoju, piwa, wody, wódki; dymu, powietrza
- pociągnąć, wciągnąć; łyknąć, połknąć, przełknąć; wypić, zaczerpnąć haust czegoś
- wychylić, wypić coś (jednym) haustem; pić coś haustami
-
Proboszcz łyknął haust kawy.
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
Piotr odkaszlnął, zaczerpnąwszy pierwszy haust zimnego powietrza, i ruszył w stronę samochodu.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło – fragment 2, Esensja2009-08-21
Podeszła do baru, wyjęła kieliszek z dłoni zaskoczonej kelnerki i wlała w siebie koniak jednym haustem.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Gorącą herbatę piłem łapczywymi, krótkimi haustami, nieczuły na to, że wrzątek parzy mi podniebienie i przełyk.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski, Gady, 2007
Wioślarz pracuje bez tchu, łapiąc z trudem hausty zimnego powietrza [...].
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. haust
hausty
D. haustu
haustów
C. haustowi
haustom
B. haust
hausty
N. haustem
haustami
Ms. hauście
haustach
W. hauście
hausty
-
+ haust + -
łac. haustus 'nabieranie, czerpanie wody; picie'