-
1.
taki, który jest nieprzyzwoity, niemoralny i budzi wstręt -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: wstrętny
-
- plugawy anonim, charakter, język, limeryk, list, staruch, tekst; plugawa gęba, mowa, wojna; plugawe kłamstwo, słownictwo, życie; plugawe myśli, napisy, oszczerstwa, przekleństwa, słowa, wyzwiska
- wyjątkowo plugawy
- plugawy i nikczemny, plugawy i odrażający; haniebny i plugawy; okrutny i plugawy, paskudny i plugawy, zły i plugawy
- bardzo, tak plugawy
-
Niektórzy [...] donosili z niskich pobudek – za pieniądze czy z powodu plugawego charakteru, ale byli i tacy, których SB łamała w okrutny sposób – szantażując ich rodziny, grożąc ich dzieciom.
źródło: NKJP: Witold Pustułka: Pokazać katów, Dziennik Zachodni, 2005-03-02
Gdziekolwiek w kraju się znajdziemy, na targowisku, w środkach transportu, na ulicy czy na dziedzińcu szkolnym i akademickim wszędzie usłyszymy plugawą mowę z przekleństwami i co drugie słowo k…
źródło: NKJP: Antoni J. Dziatkowiak: Brzydka mowa, Gazeta Krakowska, 2006-08-26
Obecnie szerzy się jednak zaraza bluzgania, świntuszenia, popisywania się plugawymi dowcipami przez osoby, którym to z urzędu nie przystoi. I popisują się nie w domu pod koniec libacji, ale publicznie, w mediach i pismach służbowych.
źródło: NKJP: Janina Wieczerska: Humor koszarowy, Dziennik Bałtycki, 2003-06-06
Kobiety zrzucają szaty i tańczą plugawe tańce... [...]
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Sedno dramatu Wojciecha K. polega prawdopodobnie na tym, że on, który miał w sensie ścisłym złe myśli, wyraźnie złe skłonności i pewnie popełniał ewidentnie plugawe uczynki, specjalnie się z tym wszystkim nie ukrywał.
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Pilch, Polityka, 2004
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. plugawy
plugawy
plugawy
plugawe
plugawa
D. plugawego
plugawego
plugawego
plugawego
plugawej
C. plugawemu
plugawemu
plugawemu
plugawemu
plugawej
B. plugawego
plugawego
plugawy
plugawe
plugawą
N. plugawym
plugawym
plugawym
plugawym
plugawą
Ms. plugawym
plugawym
plugawym
plugawym
plugawej
W. plugawy
plugawy
plugawy
plugawe
plugawa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. plugawi
plugawi
plugawe
plugawe
D. plugawych
plugawych
plugawych
plugawych
C. plugawym
plugawym
plugawym
plugawym
B. plugawych
plugawych
plugawych
plugawe
N. plugawymi
plugawymi
plugawymi
plugawymi
Ms. plugawych
plugawych
plugawych
plugawych
W. plugawi
plugawi
plugawe
plugawe
Stopień wyższy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. plugawszy
plugawszy
plugawszy
plugawsze
plugawsza
D. plugawszego
plugawszego
plugawszego
plugawszego
plugawszej
C. plugawszemu
plugawszemu
plugawszemu
plugawszemu
plugawszej
B. plugawszego
plugawszego
plugawszy
plugawsze
plugawszą
N. plugawszym
plugawszym
plugawszym
plugawszym
plugawszą
Ms. plugawszym
plugawszym
plugawszym
plugawszym
plugawszej
W. plugawszy
plugawszy
plugawszy
plugawsze
plugawsza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. plugawsi
plugawsi
plugawsze
plugawsze
D. plugawszych
plugawszych
plugawszych
plugawszych
C. plugawszym
plugawszym
plugawszym
plugawszym
B. plugawszych
plugawszych
plugawszych
plugawsze
N. plugawszymi
plugawszymi
plugawszymi
plugawszymi
Ms. plugawszych
plugawszych
plugawszych
plugawszych
W. plugawsi
plugawsi
plugawsze
plugawsze
-
Przymiotnik odrzeczownikowy z przyrostkiem -awy (< *awъ) od dawnego polskiego pluga / plug 'brud, splugawienie, nieczystość', co od płn. psł. *pljuga 'to, czym się pluje, ślina, plwocina' > 'coś przypominającego plwociny, coś obrzydliwego jak plwociny, nieczystego, wstrętnego', które od psł. *plьvati 'pluć' z przyrostkiem *-ga (Bor); zob. pluć