plugawy

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. tekst

  • 1.

    taki, który jest nieprzyzwoity, niemoralny i budzi wstręt
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • hiperonimy:  wstrętny
    • plugawy anonim, charakter, język, limeryk, list, staruch, tekst; plugawa gęba, mowa, wojna; plugawe kłamstwo, słownictwo, życie; plugawe myśli, napisy, oszczerstwa, przekleństwa, słowa, wyzwiska
    • wyjątkowo plugawy
    • plugawy i nikczemny, plugawy i odrażający; haniebny i plugawy; okrutny i plugawy, paskudny i plugawy, zły i plugawy
    • bardzo, tak plugawy
  • Niektórzy [...] donosili z niskich pobudek – za pieniądze czy z powodu plugawego charakteru, ale byli i tacy, których SB łamała w okrutny sposób – szantażując ich rodziny, grożąc ich dzieciom.

    źródło: NKJP: Witold Pustułka: Pokazać katów, Dziennik Zachodni, 2005-03-02

    Gdziekolwiek w kraju się znajdziemy, na targowisku, w środkach transportu, na ulicy czy na dziedzińcu szkolnym i akademickim wszędzie usłyszymy plugawą mowę z przekleństwami i co drugie słowo k…

    źródło: NKJP: Antoni J. Dziatkowiak: Brzydka mowa, Gazeta Krakowska, 2006-08-26

    Obecnie szerzy się jednak zaraza bluzgania, świntuszenia, popisywania się plugawymi dowcipami przez osoby, którym to z urzędu nie przystoi. I popisują się nie w domu pod koniec libacji, ale publicznie, w mediach i pismach służbowych.

    źródło: NKJP: Janina Wieczerska: Humor koszarowy, Dziennik Bałtycki, 2003-06-06

    Kobiety zrzucają szaty i tańczą plugawe tańce... [...]

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Sedno dramatu Wojciecha K. polega prawdopodobnie na tym, że on, który miał w sensie ścisłym złe myśli, wyraźnie złe skłonności i pewnie popełniał ewidentnie plugawe uczynki, specjalnie się z tym wszystkim nie ukrywał.

    źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Pilch, Polityka, 2004

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. plugawy
    plugawy
    plugawy
    plugawe
    plugawa
    D. plugawego
    plugawego
    plugawego
    plugawego
    plugawej
    C. plugawemu
    plugawemu
    plugawemu
    plugawemu
    plugawej
    B. plugawego
    plugawego
    plugawy
    plugawe
    plugawą
    N. plugawym
    plugawym
    plugawym
    plugawym
    plugawą
    Ms. plugawym
    plugawym
    plugawym
    plugawym
    plugawej
    W. plugawy
    plugawy
    plugawy
    plugawe
    plugawa
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. plugawi
    plugawi
    plugawe
    plugawe
    D. plugawych
    plugawych
    plugawych
    plugawych
    C. plugawym
    plugawym
    plugawym
    plugawym
    B. plugawych
    plugawych
    plugawych
    plugawe
    N. plugawymi
    plugawymi
    plugawymi
    plugawymi
    Ms. plugawych
    plugawych
    plugawych
    plugawych
    W. plugawi
    plugawi
    plugawe
    plugawe

    Stopień wyższy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. plugawszy
    plugawszy
    plugawszy
    plugawsze
    plugawsza
    D. plugawszego
    plugawszego
    plugawszego
    plugawszego
    plugawszej
    C. plugawszemu
    plugawszemu
    plugawszemu
    plugawszemu
    plugawszej
    B. plugawszego
    plugawszego
    plugawszy
    plugawsze
    plugawszą
    N. plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    plugawszą
    Ms. plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    plugawszej
    W. plugawszy
    plugawszy
    plugawszy
    plugawsze
    plugawsza
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. plugawsi
    plugawsi
    plugawsze
    plugawsze
    D. plugawszych
    plugawszych
    plugawszych
    plugawszych
    C. plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    plugawszym
    B. plugawszych
    plugawszych
    plugawszych
    plugawsze
    N. plugawszymi
    plugawszymi
    plugawszymi
    plugawszymi
    Ms. plugawszych
    plugawszych
    plugawszych
    plugawszych
    W. plugawsi
    plugawsi
    plugawsze
    plugawsze
  • Przymiotnik odrzeczownikowy z przyrostkiem -awy (< *awъ) od dawnego polskiego pluga / plug 'brud, splugawienie, nieczystość', co od płn. psł. *pljuga 'to, czym się pluje, ślina, plwocina' > 'coś przypominającego plwociny, coś obrzydliwego jak plwociny, nieczystego, wstrętnego', które od psł. *plьvati 'pluć' z przyrostkiem *-ga (Bor); zob. pluć