szkapa
-
chudy, stary lub zaniedbany koń
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
- chuda, dorożkarska, stara szkapa
-
Chwiejąca się na nogach szkapa w parchach i gnoju.
źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
Koń Kurpioków, a właściwie wychudła szkapa, szedł leniwie, potykając się co chwila. - Wio, stara! - wołał stary Kurpiok.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Oto szkapa, której nozdrza oblepiły gzy.
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
Miasto spowite było lekkim, tłumiącym wszystko całunem. Zamiast stukania kopyt dorożkarskich szkap wrocławianie słyszeli lekki szmer sunących po ulicach sań, zamiast stukania po trotuarach damskich pantofli - skrzypienie śniegu, zamiast chlupotu brudnej wody - suchy trzask mrozu.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkapa
szkapy
D. szkapy
szkap
C. szkapie
szkapom
B. szkapę
szkapy
N. szkapą
szkapami
Ms. szkapie
szkapach
W. szkapo
szkapy
-
Oboczność p / b w wyrazach wsch.sł.# sugeruje zapożyczenie z nieznanego źródła. Niezbyt pewne jest przyjmowanie pierwotnej postaci *skapa łączonej z psł. *skopiti 'kastrować', z przypuszczalnym znaczeniem 'koń wykastrowany, wałach'. (Bor)
Datacja przybliżona