kunktator
-
książk. pejorat. osoba, która umyślnie z czymś zwleka lub przedłuża trwanie czegoś dla osiągnięcia korzyści lub uniknięcia ryzyka
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
hiperonimy: asekurant
-
Nie należał do kunktatorów i podejmował ryzykowne decyzje, które były różnie interpretowane [...].
źródło: NKJP: (SOW): Zastał reprezentację drewnianą, zostawił - murowaną..., Trybuna Śląska, 2001-02-03
[...] dał się poznać jako polityk ostrożny, zamknięty w sobie kunktator, czekający na okazję gracz, który w każdej chwili gotów jest wejść na pierwszą linię ognia, by potem nagle wycofać się dla przemyślenia sytuacji.
źródło: NKJP: Mariusz Janicki: Stronnictwo obrotowe, Polityka, 2007-11-10
Jak każdy słabeusz i kunktator, próbowałem zwlekać.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kunktator
kunktatorzy
ndepr kunktatory
depr D. kunktatora
kunktatorów
C. kunktatorowi
kunktatorom
B. kunktatora
kunktatorów
N. kunktatorem
kunktatorami
Ms. kunktatorze
kunktatorach
W. kunktatorze
kunktatorzy
ndepr kunktatory
depr -
łac. cunctātor