unaocznić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. stać się takim, że nikt nie może wątpić w istnienie lub prawdziwość tego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

uwidocznić się

	Istnieje zagrożenie, że w tym roku Liga w ogóle nie ruszy. Powód: brak chętnych do gry. [...] O kryzysie mówiło się od jakiegoś czasu, ale teraz unaocznił się on z całą siłą. źródło: NKJP: (PK): Liga Koszykówki przeżywa kryzys, Gazeta Krakowska, 2005-09-24
	Problem rozpoznawania sensu poszczególnych słów i doboru środków językowych ze względu na ich zakres znaczeniowy unaocznił się w szczególny sposób w błędnych odpowiedziach typu: ojciec występuje w roli ojca. źródło: NKJP: Małgorzata Boba, Maria Michlowicz: Porozumiewanie się, Wychowawca, 2006-02
	W przychodniach rozpoczął się gorący okres przygotowań do prywatyzacji. Od razu unaoczniła się nierówność szans dawanych przyszłym spółkom lekarsko-pielęgniarskim. źródło: NKJP: Grażyna Gosk: Gorąco w przychodniach, Dziennik Bałtycki, 1999-07-13
	Europa i Rosja znów się zbliżyły, wtedy z całą wyrazistością unaoczniły się różnice między nimi. Rosja dążyła do Europy de Gaulle'a, Churchilla i Adenauera, a zbliżywszy się, zobaczyła Europę brukselskiej biurokracji i nowej poprawności politycznej. źródło: NKJP: Trudny romans z UE, Dziennik Polski, 2005-06-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unaoczniłem się +(e)m się unaocznił	unaoczniłam się +(e)m się unaoczniła	unaoczniłom się +(e)m się unaoczniło	unaoczniliśmy się +(e)śmy się unaocznili	unaoczniłyśmy się +(e)śmy się unaoczniły
2 os.	unaoczniłeś się +(e)ś się unaocznił	unaoczniłaś się +(e)ś się unaoczniła	unaoczniłoś się +(e)ś się unaoczniło	unaoczniliście się +(e)ście się unaocznili	unaoczniłyście się +(e)ście się unaoczniły
3 os.	unaocznił się	unaoczniła się	unaoczniło się	unaocznili się	unaoczniły się

bezosobnik: unaoczniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unaocznijmy się
2 os.	unaocznij się	unaocznijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unaoczniłbym się bym się unaocznił	unaoczniłabym się bym się unaoczniła	unaoczniłobym się bym się unaoczniło	unaocznilibyśmy się byśmy się unaocznili	unaoczniłybyśmy się byśmy się unaoczniły
2 os.	unaoczniłbyś się byś się unaocznił	unaoczniłabyś się byś się unaoczniła	unaoczniłobyś się byś się unaoczniło	unaocznilibyście się byście się unaocznili	unaoczniłybyście się byście się unaoczniły
3 os.	unaoczniłby się by się unaocznił	unaoczniłaby się by się unaoczniła	unaoczniłoby się by się unaoczniło	unaoczniliby się by się unaocznili	unaoczniłyby się by się unaoczniły

bezosobnik: unaoczniono by się

bezokolicznik: unaocznić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unaoczniwszy się

gerundium: unaocznienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: unaoczniać się