unaocznić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować, że nikt nie może twierdzić że coś nie istnieje albo nie jest prawdą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	uwidocznić
	hiperonimy:	uświadomić wykazać

	Myślał, że taki wykres unaoczni mu z czasem jakiś porządek, zależny może od pór roku, faz Księżyca, odejść i powrotów ojca, migren matki. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1996
	[...] zaklaskał z wyraźnym przyspieszeniem, co miało unaocznić zebranym znaczenie mojej osoby, choć było zapewne także miarą jego nieufności wobec mnie, a kto wie, czy nie strachu. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	Pochwalam go estetycznie. Bo obudził on we mnie zmysły i rozum. Bo unaocznił mi, jakie może być nowoczesne piękno, piękno przekraczające wszelkie piękno, jakie dotąd stworzył człowiek... źródło: NKJP: Jacek Dobrowolski: 120 godzin, czyli Upadek pewnego dżentelmena, 2006
	Chcemy unaocznić problemy wszystkich osób niepełnosprawnych [...]. Chodzi o to, aby pokazać, w jaki sposób można załatwić na przykład sprawy związane z pracą. źródło: NKJP: Marta Pieszczyńska: Bydgoszcz: W Bydgoszczy powstanie pierwsze radio prowadzone przez osoby niepełnosprawne, Gazeta Pomorska, 2009-09-05
	Te dane powinny unaocznić, że brak wystarczającej liczby mieszkań jest jednym z podstawowych problemów społecznych. źródło: NKJP: (KaK): Niespełnione marzenie o M, Gazeta Krakowska, 2003-07-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unaoczniłem +(e)m unaocznił	unaoczniłam +(e)m unaoczniła	unaoczniłom +(e)m unaoczniło	unaoczniliśmy +(e)śmy unaocznili	unaoczniłyśmy +(e)śmy unaoczniły
2 os.	unaoczniłeś +(e)ś unaocznił	unaoczniłaś +(e)ś unaoczniła	unaoczniłoś +(e)ś unaoczniło	unaoczniliście +(e)ście unaocznili	unaoczniłyście +(e)ście unaoczniły
3 os.	unaocznił	unaoczniła	unaoczniło	unaocznili	unaoczniły

bezosobnik: unaoczniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unaocznijmy
2 os.	unaocznij	unaocznijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unaoczniłbym bym unaocznił	unaoczniłabym bym unaoczniła	unaoczniłobym bym unaoczniło	unaocznilibyśmy byśmy unaocznili	unaoczniłybyśmy byśmy unaoczniły
2 os.	unaoczniłbyś byś unaocznił	unaoczniłabyś byś unaoczniła	unaoczniłobyś byś unaoczniło	unaocznilibyście byście unaocznili	unaoczniłybyście byście unaoczniły
3 os.	unaoczniłby by unaocznił	unaoczniłaby by unaoczniła	unaoczniłoby by unaoczniło	unaoczniliby by unaocznili	unaoczniłyby by unaoczniły

bezosobnik: unaoczniono by

bezokolicznik: unaocznić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unaoczniwszy

gerundium: unaocznienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: unaoczniony

odpowiednik aspektowy: unaoczniać

+

unaocznić

+

(KOMU) + CO

Od: naoczny