regencja

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.b ludzie

  • 1.b

    grupa ludzi sprawująca władzę w okresie niepełnoletności prawowitego następcy tronu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    władza państwowa

    • członek; pod opieką regencji
    • kierować regencją
  • Na początku 1459 r. w związku z osiągnięciem przez Siemowita VI wieku, w którym zgodnie z ówczesnym prawem mógł sprawować samodzielne panowanie, regencja złożyła formalnie swoje rządy, choć w praktyce zachowała realny wpływ na politykę młodziutkiego księcia.

    źródło: NKJP: Internet

    10 września 1454 zmarł ojciec księcia Bolesław IV i Konrad III znalazł się wraz z młodszym rodzeństwem pod opieką regencji kierowanej przez biskupa płockiego [...].

    źródło: NKJP: Internet

    W rzeczywistości rządy sprawowała regencja [...]. Współregentami zostali wojewoda krakowski Mikołaj i biskup krakowski Pełka.

    źródło: NKJP: Internet

    Po zakończeniu rządów regencji był komendantem wojskowym Hawru i ambasadorem nadzwyczajnym [...] w Rzymie (1731).

    źródło: NKJP: Internet

    W 1832 był członkiem regencji w Grecji podczas małoletniości króla Ottona.

    źródło: Internet: pl.wikipedia.org

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. regencja
    regencje
    D. regencji
    regencji
    neut
    regencyj
    char
    C. regencji
    regencjom
    B. regencję
    regencje
    N. regencją
    regencjami
    Ms. regencji
    regencjach
    W. regencjo
    regencje

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • fr. régence

    Od: fr. régent.