wywłoka
-
pot. pogard. osoba mająca złą opinię z powodu swoich działań, które postrzegane są przez społeczeństwo jako niezgodne z panującymi obyczajami
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
[...] poczułam się jak wywłoka. Nagle zdałam sobie sprawę, jak mnie postrzegał - jak puszczalską, z którą można się bezpiecznie zabawić po kilku kieliszkach wina.
źródło: NKJP: ty i on, Cosmopolitan nr 12, 1999
- Złodziejka! - darł się kmieć. - Won, wywłoko, bo psami poszczuję.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
[...] jakieś dwie wywłoki wysłały do tabloidu kompromitujące go - zresztą nie wiadomo w jakich okolicznościach nagrane - filmy. W swym świętym oburzeniu [...] lud staje po stronie szantażystek, które grzebią żywcem wybitnego człowieka.
źródło: NKJP: Robert Siewiorek: Demokracja bydlęca i sprawiedliwi sędziowie, Dziennik Zachodni, 2009-12-18
Co krok to kompromitacja. I wygląd tych wywłoków, jakby razem z tymi z kryminału dopiero co cele opuścili.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wywłoka
wywłoki
D. wywłoki
wywłoków
wywłok
C. wywłoce
wywłokom
B. wywłokę
wywłoków
wywłoki
N. wywłoką
wywłokami
Ms. wywłoce
wywłokach
W. wywłoko
wywłoki
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm wywłok, B. lm wywłoki. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm wywłoków lub r. ż, D lm wywłok, B. lm wywłoki.
-
Od przedrostkowego czasownika wy-wlec (zob. wlec) analogicznie do odwłoka, powłoka.
Inne znaczenie: 'miejsce przeciągania łodzi z jednego zbiornika wody do innego'