-
książk.
zła sytuacja, które uważana jest za wywołana przez siły niezależne od woli człowieka
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
- prawdziwy dopust; dopust boski, boży
- dopust losu
- uważać coś, uznać coś za dopust
-
|
Wraz z Völlingerem zajął przy nim miejsce i kiwnął na ponurego kelnera, który swoją pracę uważał najwidoczniej za dopust boży.
źródło: NKJP:Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
|
|
Niemcy uważają, że ujemny przyrost to nieodwracalny dopust i chcą dostosować życie społeczno-ekonomiczne do potrzeb oraz możliwości społeczeństwa złożonego głównie z osób starszych - na przykład poprzez rozbudowę systemów kształcenia ustawicznego.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Jak zrobić dzieci, Polityka, 2004-08-14
|
|
Gdyby zaś Hiob sprzeniewierzył się Stwórcy, z pewnością spotkałaby go kara, choć trudno nam wyobrazić sobie, jakim to jeszcze nowym dopustom mógłby zostać poddany.
źródło: NKJP: Adam Sikora: Między wiecznością i czasem, 2006
|
|
Opowiadania Herlinga - prócz rzadkich powrotów w świat łagrów - traktują o wygnaniach, stosach, trądzie, obłędach, dżumie, trzęsieniach ziemi i innych zbrodniach i dopustach losu.
źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Porachunki z XX wiekiem. Szkice i rozprawy literackie, 2006
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
dopust
|
dopusty
|
|
| D. |
dopustu
|
dopustów
|
|
| C. |
dopustowi
|
dopustom
|
|
| B. |
dopust
|
dopusty
|
|
| N. |
dopustem
|
dopustami
|
|
| Ms. |
dopuście
|
dopustach
|
|
| W. |
dopuście
|
dopusty
|
|
-
|
+ |
dopust |
+ |
|
|
|
+ |
dopust |
+ |
|
-
Od: czas. przedrostkowego dopuścić; zob. puścić.
CHRONOLOGIZACJA:
1745,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2016