popłakiwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

płakać lub ubolewać nad czymś cicho, skrycie albo z przerwami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

hiperonimy:

płakać
ubolewać

	Aniuta była niepocieszona. Cicho popłakiwała i jej łzy kapały do mielonych kotletów. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
	Matka wciąż okłady i okłady mi robiła, a na dodatek popłakiwała nade mną: - Jezu, Szymek, tyle razy cię prosiłam! źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Władek Socha, nasz ogrodnik, Helenka i ich Feluś witają mnie tak serdecznie, popłakują nad nami, wyrzucają sobie, że nas nie zatrzymali tutaj. źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007
	Marzena popłakuje, że dała się tak nabrać. źródło: NKJP: Krystyna Pytlakowska: Zaczatowani, 2005
	Ciągnęła za rączkę pięcioletniego może chłopczyka, potykającego się i popłakującego ze zmęczenia. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakiwałem +(e)m popłakiwał	popłakiwałam +(e)m popłakiwała	popłakiwałom +(e)m popłakiwało	popłakiwaliśmy +(e)śmy popłakiwali	popłakiwałyśmy +(e)śmy popłakiwały
2 os.	popłakiwałeś +(e)ś popłakiwał	popłakiwałaś +(e)ś popłakiwała	popłakiwałoś +(e)ś popłakiwało	popłakiwaliście +(e)ście popłakiwali	popłakiwałyście +(e)ście popłakiwały
3 os.	popłakiwał	popłakiwała	popłakiwało	popłakiwali	popłakiwały

bezosobnik: popłakiwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę popłakiwał będę popłakiwać	będę popłakiwała będę popłakiwać	będę popłakiwało będę popłakiwać	będziemy popłakiwali będziemy popłakiwać	będziemy popłakiwały będziemy popłakiwać
2 os.	będziesz popłakiwał będziesz popłakiwać	będziesz popłakiwała będziesz popłakiwać	będziesz popłakiwało będziesz popłakiwać	będziecie popłakiwali będziecie popłakiwać	będziecie popłakiwały będziecie popłakiwać
3 os.	będzie popłakiwał będzie popłakiwać	będzie popłakiwała będzie popłakiwać	będzie popłakiwało będzie popłakiwać	będą popłakiwali będą popłakiwać	będą popłakiwały będą popłakiwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popłakujmy
2 os.	popłakuj	popłakujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakiwałbym bym popłakiwał	popłakiwałabym bym popłakiwała	popłakiwałobym bym popłakiwało	popłakiwalibyśmy byśmy popłakiwali	popłakiwałybyśmy byśmy popłakiwały
2 os.	popłakiwałbyś byś popłakiwał	popłakiwałabyś byś popłakiwała	popłakiwałobyś byś popłakiwało	popłakiwalibyście byście popłakiwali	popłakiwałybyście byście popłakiwały
3 os.	popłakiwałby by popłakiwał	popłakiwałaby by popłakiwała	popłakiwałoby by popłakiwało	popłakiwaliby by popłakiwali	popłakiwałyby by popłakiwały

bezosobnik: popłakiwano by

bezokolicznik: popłakiwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: popłakując

gerundium: popłakiwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: popłakujący

Zob. płakać