-
1.b
książk. taki, który narzuca innym swoje opinie lub decyzje i nie uznaje sprzeciwu wobec nich -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- arbitralny rząd; arbitralna osoba, władza
-
Była osobą serdeczną, ale arbitralną i gwałtowną.
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959
Obaj są niezwykle ostrzy i arbitralni w ocenach.
źródło: NKJP: Maria Kornatowska: Krytyk - to brzmi dumnie, Gazeta Wyborcza, 1994-04-29
Był to człowiek arbitralny, głośny, pozwalający sobie na dziwactwa i ekstrawagancje z racji faktu, ze zawsze znajdował się na szczycie społeczności [...].
źródło: Internet: marychna.witkowscy.net
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. arbitralny
arbitralny
arbitralny
arbitralne
arbitralna
D. arbitralnego
arbitralnego
arbitralnego
arbitralnego
arbitralnej
C. arbitralnemu
arbitralnemu
arbitralnemu
arbitralnemu
arbitralnej
B. arbitralnego
arbitralnego
arbitralny
arbitralne
arbitralną
N. arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
arbitralną
Ms. arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
arbitralnej
W. arbitralny
arbitralny
arbitralny
arbitralne
arbitralna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. arbitralni
arbitralni
arbitralne
arbitralne
D. arbitralnych
arbitralnych
arbitralnych
arbitralnych
C. arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
arbitralnym
B. arbitralnych
arbitralnych
arbitralnych
arbitralne
N. arbitralnymi
arbitralnymi
arbitralnymi
arbitralnymi
Ms. arbitralnych
arbitralnych
arbitralnych
arbitralnych
W. arbitralni
arbitralni
arbitralne
arbitralne
-
W polszczyźnie doszło do kontaminacji dwóch przymiotników: przejęto formę łac. arbitrālis 'rozjemczy, polubowny', a znaczenie łac. arbitrārius 'samowolny, arbitralny, niepewny'.