uczoność

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.b wywodu

  • 1.b

    książk.  cecha czegoś, co świadczy o czyjejś wielkiej wiedzy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

    • książkowa, nudna uczoność
  • [...] zachowuje obiektywizm badacza antyku. Ale jego biografia nie ma nic z nudnej uczoności, nie odsyła czytelnika do szczegółowych przypisów, nie męczy porównaniami z innymi badaczami.

    źródło: NKJP: Stefan Drajewski: Kronika wypadków wojennych, Polska Głos Wielkopolski, 2005-01-07

    [...] spis powstał w klasztorze Altaich między r. 741 a r. 7438. Mogłoby to tłumaczyć książkową uczoność prologu oraz wizygockie koneksje pisarza.

    źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004

    W Polsce instytucja muzealna ciągle postrzegana jest jako synonim zacofania i martwoty. Zarzuca się jej nudę, brak dynamiki, zbytnią powagę, napuszoną uczoność oraz opory przed nowymi technologiami.

    źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Mniej muzeum w muzeum, Polityka, 2008-05-17

    Historycy piszą [...] opasłe tomy, które z trudem torują sobie drogę do umysłów, bo obezwładniają czytelnika uczonością i nudą.

    źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Zielona bibuła, Gazeta Wrocławska, 2003-11-28

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny:

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. uczoność
    uczoności
    D. uczoności
    uczoności
    C. uczoności
    uczonościom
    B. uczoność
    uczoności
    N. uczonością
    uczonościami
    Ms. uczoności
    uczonościach
    W. uczoności
    uczoności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Od: uczony I; zob. uczyć