partykularyzm - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

książk. dbałość jakiegoś środowiska lub grupy wyłącznie o własne sprawy, z pominięciem interesów ogółu

Noty o użyciu

Ms. lp wymawiany: [partykularyźmie] lub [partykularyzmie].

Wymowa

[partykularysm] lub [partykularyzm]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

działalność polityczna

Połączenia

partykularyzm partyjny

Cytaty

X i Y byli zgodni tylko w dwóch kwestiach: polski Sejm jest rozbijany przez partykularyzm interesów lokalnych poszczególnych posłów [...].

źródło: NKJP: (JP): Sejm, czyli my, Gazeta Krakowska, 2002-03-12

Wyborców trzeba stale przekonywać, że ciężar reform ponosimy wspólnie i dla wspólnej lepszej przyszłości. Należy unikać wszelkich sytuacji, które budzą podejrzenia o partyjny partykularyzm i niedostrzeganie problemów zwykłych ludzi.

źródło: NKJP: Jerzy Urbański, Jacek Pauli: AWS ma zadyszkę, Dziennik Bałtycki, 1999-07-23

Krótkowzroczność i partykularyzm wytyka pracodawcom X: - Nie chcieli ostatnio odpuścić ani na milimetr w sprawie czasu pracy, twierdząc, że nastąpi katastrofa, a jednocześnie żądają bezdyskusyjnego przyjęcia wszystkich swoich postulatów.

źródło: NKJP: Mariusz Janicki: Wolny najmita, Polityka, 2001-03-24

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	partykularyzm	partykularyzmy
D.	partykularyzmu	partykularyzmów
C.	partykularyzmowi	partykularyzmom
B.	partykularyzm	partykularyzmy
N.	partykularyzmem	partykularyzmami
Ms.	partykularyzmie	partykularyzmach
W.	partykularyzmie	partykularyzmy

Składnia

	+	partykularyzm	+	(CZEGO)
	+	partykularyzm	+	(JAKI)

Pochodzenie

Od: partykularny