podstawa - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

to, co może być początkiem, przyczyną lub uzasadnieniem czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

formalna, prawna, ustawowa; dobra, doskonała, dostateczna, mocna, pewna, solidna, wszelka podstawa
podstawa do dochodzenia, do dyskusji, do oskarżenia, do podjęcia decyzji, do rozwodu, do wszczęcia dochodzenia (postępowania), do zatrzymania, do zwolnienia
podstawa, by|żeby podejrzewać; podstawa, by|żeby przypuszczać; podstawa, by|żeby sądzić; podstawa, by|żeby twierdzić
nie bez podstaw; film, przedstawienie, serial na podstawie książki, opowiadania, powieści, scenariusza...

	Cóż, Wysoki Sądzie, marne podstawy do odrzucenia zarzutów. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
	Jeśli nie było tego w podpisanej przez nas umowie, jest podstawa, żeby tych pieniędzy dochodzić. źródło: NKJP: Bartłomiej Kołtun: Pożyczka z doradcą, Gazeta Wrocławska, 2002-09-10
	Dziś Amerykanie są na cenzurowanym, gdyż nie bez podstaw zarzuca się im stosowanie tortur w śledztwach, nie mówiąc już o długim przetrzymywaniu podejrzanych o terroryzm. źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Klewki dwa, Polityka, 2005-12-10
	Mamy wszelkie podstawy, żeby podejrzewać, że to „Kirył”, groźny przestępca, wynajmowany do zadań specjalnych. źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1996
	Trudno wyrokować na podstawie ogólnego opisu sytuacji, jaka będzie decyzja gminy w tej sprawie źródło: NKJP: Tomasz Janoś: Ustawa każe eksmitować, 2003-03-04

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	+	podstawa	+	do CZEGO
	+	podstawa	+	żeby ZDANIE

Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego podstawiać; zob. stawiać