kłusować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.b

jeźdź. o koniu lub innych zwierzętach: biec kłusem

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwierzęta domowe i hodowlane

	Prostokątne podwórze pozwalało dziedzicowi kontrolować nawet z okna sypialni, czy wszystko w obejściu w porządku, czy który z koni nie zerwał się od żłobu i nie kłusuje samopas [...]. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu, 2008
	Na ścieżkach, obok drogi, kłusują konie wyścigowe, objeżdżane przez małych jak Pigmeje dżokejów. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
	Klacz, potykając się na nawiewanych zaspach, ślizgając się na odsłanianych wiatrem płatach lodu, kłusowała z pochylonym łbem, oślepiona śniegiem, nieprzywykła do takiej pogody i brutalnego poganiania. źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
	Wyścigi rzeczywiście robią wrażenie - konie ciągną lekką, dwukołową sulkę, na której powożący siedzi z wyciągniętymi poziomo nogami. I choć kłusaki - jak sama nazwa wskazuje - nie wpadają w galop i cwał, a jedynie wytrwale kłusują, potrafią biec z zadziwiającą prędkością. źródło: NKJP: (mech): Wyłącznie kłusem, Dziennik Zachodni, 2001-09-24
	Na Dworcu Wschodnim długo czekałem na Renatę, aż wreszcie wsiadłem do pociągu, bo już miał ruszyć. Właśnie wtedy dojrzałem kłusujące słonie i skaczące małpy [...]. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłusowałem +(e)m kłusował	kłusowałam +(e)m kłusowała	kłusowałom +(e)m kłusowało	kłusowaliśmy +(e)śmy kłusowali	kłusowałyśmy +(e)śmy kłusowały
2 os.	kłusowałeś +(e)ś kłusował	kłusowałaś +(e)ś kłusowała	kłusowałoś +(e)ś kłusowało	kłusowaliście +(e)ście kłusowali	kłusowałyście +(e)ście kłusowały
3 os.	kłusował	kłusowała	kłusowało	kłusowali	kłusowały

bezosobnik: kłusowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kłusował będę kłusować	będę kłusowała będę kłusować	będę kłusowało będę kłusować	będziemy kłusowali będziemy kłusować	będziemy kłusowały będziemy kłusować
2 os.	będziesz kłusował będziesz kłusować	będziesz kłusowała będziesz kłusować	będziesz kłusowało będziesz kłusować	będziecie kłusowali będziecie kłusować	będziecie kłusowały będziecie kłusować
3 os.	będzie kłusował będzie kłusować	będzie kłusowała będzie kłusować	będzie kłusowało będzie kłusować	będą kłusowali będą kłusować	będą kłusowały będą kłusować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kłusujmy
2 os.	kłusuj	kłusujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłusowałbym bym kłusował	kłusowałabym bym kłusowała	kłusowałobym bym kłusowało	kłusowalibyśmy byśmy kłusowali	kłusowałybyśmy byśmy kłusowały
2 os.	kłusowałbyś byś kłusował	kłusowałabyś byś kłusowała	kłusowałobyś byś kłusowało	kłusowalibyście byście kłusowali	kłusowałybyście byście kłusowały
3 os.	kłusowałby by kłusował	kłusowałaby by kłusowała	kłusowałoby by kłusowało	kłusowaliby by kłusowali	kłusowałyby by kłusowały

bezosobnik: kłusowano by

bezokolicznik: kłusować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kłusując

gerundium: kłusowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kłusujący

odpowiednik aspektowy: pokłusować

psł. zach. i płd. *kljusati, *klusati, *kl̥sati 'o (jakimś) sposobie chodzenia, biegania'