niepomierny

Odsłoniła zapłakane oczy i z niepomiernym zdumieniem zobaczyła, że to kamienny lew przestał być kamienny i że to on polizał ją po ręce.

źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

Niepomierna kruchość szkła nie zdzierżyła potężnego naporu żelaza, szkło przysnęło jak tęczowe marzenie, złote rybki, zdumione ponad wszystkie pojęcie, znalazły się na dywanie, a kundel, który jadł już śledzia, lecz nigdy wytwornych rybek, rzucił się na nie z nieprzyzwoitą łapczywością.

źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa panny Ewy, 1957

Był to jednak raczej tylko straszak, tak jak w przypadku samej kradzieży, gdy niepomierną surowością rekompensowano trudności ze schwytaniem sprawcy i schwytanych pechowców karano „dla przykładu”.

źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 208

Poza tym bywali u nas stary kawaler, pan Stanisław Wessel z Kębła, ożeniony później z Zofią Rotworowską, oraz niepomiernej wysokości i chudości pan Józef Gołębiowski z Motycza, co zdobył swą żonę jakoby stając z rywalem swoim do wyścigu, postawionego jako warunek - wobec trudnej decyzji - przez pannę.

źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007