charkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

pot. głośno i nieelegancko pluć, odpluwając wydzielinę z gardła lub krtani

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

pluć

Cytaty

Charkają, rzygają, ale zwykle sprzątają po sobie, żeby się nie narazić stróżom porządku.

źródło: NKJP: Menelski krąg, Dziennik Polski, 2008-09-20

Wbijają patyk w ziemię, a dookoła plują, charkają, liczą entliczek, pentliczek i ten, na kogo bęc, musi patyk wyrwać zębami, zębami, powtarza Jadzia, kto chciałby się tak bawić, w jej oczach błyska zgroza i coś jeszcze.

źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009

[...] Kulił się z zimna i od czasu do czasu potężnie charkał na chodnik, z głośnym gulgotaniem wytwarzając przedtem w ustach niezbędne podciśnienie.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	charkam	charkamy
2 os.	charkasz	charkacie
3 os.	charka	charkają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charkałem +(e)m charkał	charkałam +(e)m charkała	charkałom +(e)m charkało	charkaliśmy +(e)śmy charkali	charkałyśmy +(e)śmy charkały
2 os.	charkałeś +(e)ś charkał	charkałaś +(e)ś charkała	charkałoś +(e)ś charkało	charkaliście +(e)ście charkali	charkałyście +(e)ście charkały
3 os.	charkał	charkała	charkało	charkali	charkały

bezosobnik: charkano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę charkał będę charkać	będę charkała będę charkać	będę charkało będę charkać	będziemy charkali będziemy charkać	będziemy charkały będziemy charkać
2 os.	będziesz charkał będziesz charkać	będziesz charkała będziesz charkać	będziesz charkało będziesz charkać	będziecie charkali będziecie charkać	będziecie charkały będziecie charkać
3 os.	będzie charkał będzie charkać	będzie charkała będzie charkać	będzie charkało będzie charkać	będą charkali będą charkać	będą charkały będą charkać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		charkajmy
2 os.	charkaj	charkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charkałbym bym charkał	charkałabym bym charkała	charkałobym bym charkało	charkalibyśmy byśmy charkali	charkałybyśmy byśmy charkały
2 os.	charkałbyś byś charkał	charkałabyś byś charkała	charkałobyś byś charkało	charkalibyście byście charkali	charkałybyście byście charkały
3 os.	charkałby by charkał	charkałaby by charkała	charkałoby by charkało	charkaliby by charkali	charkałyby by charkały

bezosobnik: charkano by

bezokolicznik: charkać

imiesłów przysłówkowy współczesny: charkając

gerundium: charkanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	charkanie	charkania
D.	charkania	charkań
C.	charkaniu	charkaniom
B.	charkanie	charkania
N.	charkaniem	charkaniami
Ms.	charkaniu	charkaniach
W.	charkanie	charkania

imiesłów przymiotnikowy czynny: charkający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	charkający	charkający	charkający	charkające	charkająca
D.	charkającego	charkającego	charkającego	charkającego	charkającej
C.	charkającemu	charkającemu	charkającemu	charkającemu	charkającej
B.	charkającego	charkającego	charkający	charkające	charkającą
N.	charkającym	charkającym	charkającym	charkającym	charkającą
Ms.	charkającym	charkającym	charkającym	charkającym	charkającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	charkający	charkający	charkające	charkające
D.	charkających	charkających	charkających	charkających
C.	charkającym	charkającym	charkającym	charkającym
B.	charkających	charkających	charkających	charkające
N.	charkającymi	charkającymi	charkającymi	charkającymi
Ms.	charkających	charkających	charkających	charkających

odpowiednik aspektowy: charknąć

Pochodzenie

psł. *chr̥kati 'wydawać chrapliwe dźwięki'

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.