posługacz

  • książk.  mężczyzna wykonujący dawniej prace pomocnicze wymagające siły fizycznej
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

    • posługacz hotelowy, stacyjny szpitalny
  • Ryknął najpierw lewy motor, potem prawy, samolot obrócił się w miejscu, ostry podmuch szarpał białymi spódnicami bosonogich posługaczy, którzy, przygięci, pchali schodki.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

    Zjawił się [...], krocząc majestatycznie, Piotr Afanasjewicz Sinicyn, a za nim posługacz stacyjny przydźwigał skrzynię win i wstawił ją do wagonu

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

    Lustrowałem drzwi wyjściowe. Wąskie były, niskie, małe. Szpitalni posługacze z trudem przepchnęli mnie przez nie po ostatnim gipsowaniu.

    źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. posługacz
    posługacze
    ndepr
    posługacze
    depr
    D. posługacza
    posługaczów
    posługaczy
    C. posługaczowi
    posługaczom
    B. posługacza
    posługaczów
    posługaczy
    N. posługaczem
    posługaczami
    Ms. posługaczu
    posługaczach
    W. posługaczu
    posługacze
    ndepr
    posługacze
    depr
  • bez ograniczeń + posługacz +
    (JAKI)
  • Zob. sługa

CHRONOLOGIZACJA:
1582, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2019