posługacz
-
książk. mężczyzna wykonujący dawniej prace pomocnicze wymagające siły fizycznej
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- posługacz hotelowy, stacyjny szpitalny
-
Ryknął najpierw lewy motor, potem prawy, samolot obrócił się w miejscu, ostry podmuch szarpał białymi spódnicami bosonogich posługaczy, którzy, przygięci, pchali schodki.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Zjawił się [...], krocząc majestatycznie, Piotr Afanasjewicz Sinicyn, a za nim posługacz stacyjny przydźwigał skrzynię win i wstawił ją do wagonu
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Lustrowałem drzwi wyjściowe. Wąskie były, niskie, małe. Szpitalni posługacze z trudem przepchnęli mnie przez nie po ostatnim gipsowaniu.
źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. posługacz
posługacze
ndepr posługacze
depr D. posługacza
posługaczów
posługaczy
C. posługaczowi
posługaczom
B. posługacza
posługaczów
posługaczy
N. posługaczem
posługaczami
Ms. posługaczu
posługaczach
W. posługaczu
posługacze
ndepr posługacze
depr -
+ posługacz + (JAKI) -