gruźlik

Przed wojną istniało określenie „smutek gruźlika”. Gdy prześledzimy losy cierpiących na tę chorobę artystów, przekonamy się, że byli niemal stale pogrążeni w smutku. Osoby z takimi skłonnościami powinny regularnie kontrolować płuca.

źródło: NKJP: Nina Grella: Wsłuchaj się w swoje ciało, Dziennik Zachodni, 2006-06-23

Medycyna zna przypadki, że zwykłe podanie ręki gruźlikowi, a potem potarcie oka, spowodowało nieuleczalną gruźlicę oka.

źródło: NKJP: Jan Strama: Walory turystyczne, Tygodnik Podhalański, nr 4, 1997

- Kiedy okazało się, że Nikifor ma otwartą gruźlicę, zamknęły się przed nim domy wszystkich „dobrych ludzi” w Krynicy, ze strachu przed prątkami palono jego obrazki. Włosiński pozostał mu wierny, a pamiętajmy, że miał dwoje dzieci i żonę. Praca pod jednym dachem z gruźlikiem była wówczas obarczona wielkim ryzykiem.

źródło: NKJP: Monika Kowalczyk: Jego Nikifor, Dziennik Polski, 2005-03-22

W 1957 przyznano nam dwa pokoje, żeby ojciec jako gruźlik sypiał osobno.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997

Dopóki w latach czterdziestych nie wynaleziono antybiotyków, zmiana klimatu była dla gruźlików właściwie jedyną szansą, a wielu lekarzy zalecało pacjentom właśnie pobyt w Egipcie.

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999