-
książk.
jednoczesne, wzajemnie niewykluczające się istnienie osób, zwierząt, rzeczy lub zjawisk
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
-
-
|
Względnie poprawna koegzystencja obu ugrupowań trwała niecałe dwa lata.
źródło: NKJP: Mirosław Banasiak: Nikaragua, Gazeta Wyborcza, 1993-08-24
|
|
Ciekawie przedstawiona została miejscowa koegzystencja języków i narodowości.
źródło: NKJP: Joanna Januszewska-Jurkiewicz: Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920-1939, 2010
|
|
Skupiskowe rozmieszczenie roślin wspiera koegzystencję gatunków.
źródło: NKJP: Krystyna Falińska: Ekologia roślin, 1997
|
|
Podczas wczorajszej audiencji generalnej Benedykt XVI przypomniał, że poszanowanie prawa stanowi fundament koegzystencji ludzi.
źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Polski, 2006-02-02
|
|
Wezwanie do pojednania i pokojowej koegzystencji między narodami i religiami były motywami przewodnimi wizyty.
źródło: NKJP: Miłada Jędrysik: Papież Jan Paweł II w Sarajewie, Gazeta Wyborcza, 1997-04-14
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
koegzystencja
|
koegzystencje
|
|
| D. |
koegzystencji
|
koegzystencji
|
neut |
koegzystencyj
|
char |
| C. |
koegzystencji
|
koegzystencjom
|
|
| B. |
koegzystencję
|
koegzystencje
|
|
| N. |
koegzystencją
|
koegzystencjami
|
|
| Ms. |
koegzystencji
|
koegzystencjach
|
|
| W. |
koegzystencjo
|
koegzystencje
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
|
+ |
koegzystencja |
+ |
|
|
|
+ |
koegzystencja |
+ |
(między KIM/CZYM a/i KIM/CZYM)
|
-
Od: ko- (z łac. com 'współ') i egzystencja
CHRONOLOGIZACJA:
1861,
SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2017