-
1.
człowiek prowadzący wędrowny tryb życia, przenoszący się z miejsca na miejsce miejsce razem ze swoim pasterskim plemieniem lub samotnie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
synonimy: nomada
-
- koczownik pustynny, stepowy
- jurta koczownika
- koczownik i pasterz
-
Człowiek pierwotnie był nomadą, koczownikiem. Dla Mongoła na przykład liczył się tylko środek lokomocji. Wszystko inne jest w dorobku ludzkości późniejsze.
źródło: NKJP: Michał Ogórek: Mister O'Goreck zamierza prowadzić życie osiadłe, Gazeta Wyborcza, 1997-11-08
Pierwotny koczownik ukształtował swoją mentalność w hordzie, której życie polegało na rabunkowej eksploatacji naturalnych pastwisk, napadach na ośrodki rolnicze i walkach z innymi koczownikami.
źródło: NKJP: Zdzisław Słowiński: Historia świadomości, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2001-11-01
Podstawą wyżywienia jest baranina. Kazachowie i Kirgizi gotują i zajadają ją z chlebem. To potomkowie koczowników, którzy nie mieli możliwości i czasu na przygotowywanie wyszukanych potraw.
źródło: NKJP: Jacek Hugo-Bader: Rowerem przez Azję, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koczownik
koczownicy
ndepr koczowniki
depr D. koczownika
koczowników
C. koczownikowi
koczownikom
B. koczownika
koczowników
N. koczownikiem
koczownikami
Ms. koczowniku
koczownikach
W. koczowniku
koczownicy
ndepr koczowniki
depr -
Od: koczować