zdeprawować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wpływając na kogoś, spowodować, że ktoś przestaje przestrzegać norm moralnych i społecznych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zdegenerować
zdemoralizować

	[...] jak tu ufać kobietom. Ten Kotielnikow. Dobry, ale głupi. Zuzanna, śliczna dziewczyna, tyle że dała się tak łatwo zdeprawować. Szkoda. Mogliby wziąć ślub i narobić dużo ładnych dzieciaków. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	Socjalizm zatruł im dusze, zdeprawował ich, pozbawił szacunku do wartości w życiu ludzkim najcenniejszej: pracy. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991
	Wrogowie raportu krzyczeli, że księga ta zdeprawuje całe pokolenia. A były to przecież tylko wywiady przeprowadzone z sześcioma tysiącami kobiet. źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Gra wstępna rozpisana na 62 felietony, 2003
	Zdeprawowany człowiek ucieka się do oszczerstwa, aby zdobyć coś, na czym mu zależy, lub aby się zemścić. źródło: Internet: www.teologia.pl/franciszek/franciszek_oszczerstwo.htm
	Pornografia wykorzystuje ciało ludzkie dla celów komercyjnych, „kupując” człowieka za cenę przełamania poczucia wstydu, stojącego na straży godności osobistej. Szczególnie młody lub niedojrzały psychicznie konsument ulega zdeprawowaniu moralnemu. źródło: NKJP: Dorota Kornas-Biela: Niszczący wpływ pornografii, Wychowawca, 2006-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdeprawowałem +(e)m zdeprawował	zdeprawowałam +(e)m zdeprawowała	zdeprawowałom +(e)m zdeprawowało	zdeprawowaliśmy +(e)śmy zdeprawowali	zdeprawowałyśmy +(e)śmy zdeprawowały
2 os.	zdeprawowałeś +(e)ś zdeprawował	zdeprawowałaś +(e)ś zdeprawowała	zdeprawowałoś +(e)ś zdeprawowało	zdeprawowaliście +(e)ście zdeprawowali	zdeprawowałyście +(e)ście zdeprawowały
3 os.	zdeprawował	zdeprawowała	zdeprawowało	zdeprawowali	zdeprawowały

bezosobnik: zdeprawowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdeprawujmy
2 os.	zdeprawuj	zdeprawujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdeprawowałbym bym zdeprawował	zdeprawowałabym bym zdeprawowała	zdeprawowałobym bym zdeprawowało	zdeprawowalibyśmy byśmy zdeprawowali	zdeprawowałybyśmy byśmy zdeprawowały
2 os.	zdeprawowałbyś byś zdeprawował	zdeprawowałabyś byś zdeprawowała	zdeprawowałobyś byś zdeprawowało	zdeprawowalibyście byście zdeprawowali	zdeprawowałybyście byście zdeprawowały
3 os.	zdeprawowałby by zdeprawował	zdeprawowałaby by zdeprawowała	zdeprawowałoby by zdeprawowało	zdeprawowaliby by zdeprawowali	zdeprawowałyby by zdeprawowały

bezosobnik: zdeprawowano by

bezokolicznik: zdeprawować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdeprawowawszy

gerundium: zdeprawowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdeprawowany

odpowiednik aspektowy: deprawować

+

zdeprawować

+

KOGO