zmądrzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

stać się mądrzejszym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

antonimy:

zgłupieć

	Powinien dostać nauczkę. Może po tym zmądrzeje? źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007
	A może bandyci zmądrzeli i sami wycofują się ze stosowania materiałów wybuchowych. źródło: NKJP: Bogdan Wróblewski: Spokojnie, to tylko bomba, Gazeta Wyborcza, 1996-05-04
	Przez tyle lat nie zmądrzałeś, to już pewnie nie zmądrzejesz. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
	Naród zmądrzał i zapewne nikt nie wierzył w masowe sabotaże i szkodnictwo. źródło: NKJP: Na placu przy orderach, Gazeta Wyborcza, 1995-05-13
	Odtąd codziennie odbywałem tu regularne wędrówki i zawsze coś przynosiłem. Ale wkrótce papugi zmądrzały. Stare uświadomiły sobie niebezpieczeństwo i trzymały się z daleka. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmądrzałem +(e)m zmądrzał	zmądrzałam +(e)m zmądrzała	zmądrzałom +(e)m zmądrzało	zmądrzeliśmy +(e)śmy zmądrzeli	zmądrzałyśmy +(e)śmy zmądrzały
2 os.	zmądrzałeś +(e)ś zmądrzał	zmądrzałaś +(e)ś zmądrzała	zmądrzałoś +(e)ś zmądrzało	zmądrzeliście +(e)ście zmądrzeli	zmądrzałyście +(e)ście zmądrzały
3 os.	zmądrzał	zmądrzała	zmądrzało	zmądrzeli	zmądrzały

bezosobnik: zmądrzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmądrzejmy
2 os.	zmądrzej	zmądrzejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmądrzałbym bym zmądrzał	zmądrzałabym bym zmądrzała	zmądrzałobym bym zmądrzało	zmądrzelibyśmy byśmy zmądrzeli	zmądrzałybyśmy byśmy zmądrzały
2 os.	zmądrzałbyś byś zmądrzał	zmądrzałabyś byś zmądrzała	zmądrzałobyś byś zmądrzało	zmądrzelibyście byście zmądrzeli	zmądrzałybyście byście zmądrzały
3 os.	zmądrzałby by zmądrzał	zmądrzałaby by zmądrzała	zmądrzałoby by zmądrzało	zmądrzeliby by zmądrzeli	zmądrzałyby by zmądrzały

bezosobnik: zmądrzano by

bezokolicznik: zmądrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmądrzawszy

gerundium: zmądrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: mądrzeć

Zob. mądry