krwawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. ponosić dotkliwe straty w wojnie lub innym rodzaju konfrontacji z jakimś wrogiem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	Bohaterska armia serbska krwawiła, walcząc o każdą piędź ojczystej ziemi. źródło: KWSJP: Grzegorz Fedorowski: Ludwik Hirszfeld, 1985
	Krwawiły Wietnam i Kambodża, paroksyzmy wojen i ataków terrorystycznych wstrząsały Bliskim Wschodem. źródło: KWSJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003
	Długa, żmudna wędrówka przez dziesięć krajów i przymusowa bezczynność, podczas gdy krwawiła okupowana przez hitlerowców ojczyzna, jeszcze bardziej spotęgowały wśród żołnierzy śmiertelną nienawiść do wroga i pragnienie zemsty. źródło: KWSJP: Zbigniew Załuski: Czterdzisty czwarty, 1968
	My pod zaborami byliśmy sto kilkadziesiąt lat, oni krwawili beznadziejnie blisko czterysta lat. W XIV wieku, przypomnijmy za Nowakiem, Węgrów było 4 miliony, więcej niż ówczesnych Anglików. […] Po czterech stuleciach zostało Węgrów 2 miliony. źródło: KWSJP: Tylko dwie książki, a tyle sensacji, Polityka,1980, nr 20

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krwawiłem +(e)m krwawił	krwawiłam +(e)m krwawiła	krwawiłom +(e)m krwawiło	krwawiliśmy +(e)śmy krwawili	krwawiłyśmy +(e)śmy krwawiły
2 os.	krwawiłeś +(e)ś krwawił	krwawiłaś +(e)ś krwawiła	krwawiłoś +(e)ś krwawiło	krwawiliście +(e)ście krwawili	krwawiłyście +(e)ście krwawiły
3 os.	krwawił	krwawiła	krwawiło	krwawili	krwawiły

bezosobnik: krwawiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę krwawił będę krwawić	będę krwawiła będę krwawić	będę krwawiło będę krwawić	będziemy krwawili będziemy krwawić	będziemy krwawiły będziemy krwawić
2 os.	będziesz krwawił będziesz krwawić	będziesz krwawiła będziesz krwawić	będziesz krwawiło będziesz krwawić	będziecie krwawili będziecie krwawić	będziecie krwawiły będziecie krwawić
3 os.	będzie krwawił będzie krwawić	będzie krwawiła będzie krwawić	będzie krwawiło będzie krwawić	będą krwawili będą krwawić	będą krwawiły będą krwawić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krwawmy
2 os.	krwaw	krwawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krwawiłbym bym krwawił	krwawiłabym bym krwawiła	krwawiłobym bym krwawiło	krwawilibyśmy byśmy krwawili	krwawiłybyśmy byśmy krwawiły
2 os.	krwawiłbyś byś krwawił	krwawiłabyś byś krwawiła	krwawiłobyś byś krwawiło	krwawilibyście byście krwawili	krwawiłybyście byście krwawiły
3 os.	krwawiłby by krwawił	krwawiłaby by krwawiła	krwawiłoby by krwawiło	krwawiliby by krwawili	krwawiłyby by krwawiły

bezosobnik: krwawiono by

bezokolicznik: krwawić

imiesłów przysłówkowy współczesny: krwawiąc

gerundium: krwawienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: krwawiący

Rz_osobowy

+

krwawić

+

Zob. krew