cywilista

  • prawnik, który specjalizuje się w prawie cywilnym
  • Jeżeli wyrazu cywilista używamy w odniesieniu do kobiety, zostaje zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym cywilistą, Moniką Kowalską.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    regulacje prawne

    • wybitny cywilista
    • prawnik cywilista
  • Proszę państwa, wypowiadam się tu jako cywilista, osoba, która z prawem handlowym, z prawem cywilnym ma do czynienia od bardzo wielu lat.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 02.09.1999

    Jestem cywilistą, nie karnistą.

    źródło: NKJP: (JB): Sylwetka. Ludwik Kochowski, Mazowieckie To i Owo, 2001-08-07

    Znam ją jako wybitnego cywilistę. Ceniłem także jej pracę jako rzecznika praw obywatelskich, choć nie ze wszystkimi jej wnioskami do Trybunału Konstytucyjnego się zgadzałem.

    źródło: NKJP: O profesor Łętowskiej mówią znani prawnicy, Gazeta Wyborcza, 1996-02-06

    Znał właściciela tej willi po sąsiedzku, był to mecenas Wiesław K., uchodzący za najbieglejszego w L. cywilistę, zwłaszcza od skomplikowanych spraw spadkowych.

    źródło: NKJP: Jeremi Kostecki: Wymuszony układ, Detektyw, nr 4 (152), 1999

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cywilista
    cywiliści
    ndepr
    cywilisty
    depr
    D. cywilisty
    cywilistów
    C. cywiliście
    cywilistom
    B. cywilistę
    cywilistów
    N. cywilistą
    cywilistami
    Ms. cywiliście
    cywilistach
    W. cywilisto
    cywiliści
    ndepr
    cywilisty
    depr
  • Od: cywilny

CHRONOLOGIZACJA:
1851, Gazeta Lwowska, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.08.2017