-
1.
wskazuje na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym, kończy się w punkcie w czasie lub przestrzeni, o którym mowa w zdaniu podrzędnym -
limitator temporalno-lokatywny
-
Opowiadał również o Bukareszcie, dokąd go odkomenderowano w 1918 roku na czteromiesięczny kurs topograficzny w Vermessungschule.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996
Prawie wszystko, co człowiek, odkąd się obudzi aż dokąd położy się spać, co myśli, mówi, robi - sam czy do spółki z innymi - jest mniej czy bardziej spartolone [...]
źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 2004
Autobus wiezie nas po wyznaczonej trasie, razem z innymi, samochód natomiast może nas zawieźć tam, dokąd mamy ochotę.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998
To były chore nerki, ale to był także strach, który przypełzał o zmroku i nie opuszczał jej, dokąd na sali nie robiło się zupełnie jasno.
źródło: NKJP: Halina Poświatowska: Opowieść dla przyjaciela, 1990
- Naprawdę; dokąd mogliśmy... przyjmowaliśmy... - zakłopotana urwała.
źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Pamiętnik z powstania warszawskiego, 1984
-
część mowy: relator
podklasa: czasu / miejsca
-
_: Zd.Nadrz., dokąd _: Zd.Podrz. korelat: dla czasu - fakultatywny: dotąd, dopóki, póty
dla miejsca - fakultatywny: tamszyk: obligatoryjna antepozycja względem Zd.Podrz.
zmienny względem Zd.Nadrz. -
psł. *do kǫdu
Por. skąd