-
1.
właściwy, prawdziwy lub udany w danej sytuacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- słuszny wybór; argument, pogląd, pomysł, wniosek, zapis; program; cel, kierunek; słuszna inicjatywa, sprawa, walka; polityka; argumentacja, poprawka, propozycja; idea, koncepcja, przesłanka, teza, uwaga, zasada; taktyka; intencja; regulacja, zmiana; droga; słuszne podejście,stanowisko, założenie; posunięcie; hasło, pytanie, rozwiązanie, stwierdzenie; słuszne dążenia, działania; interesy;
- słuszny merytorycznie, moralnie, politycznie, społecznie
- słuszny i celowy, słuszny i dobry, słuszny i godny naśladowania, słuszny i konieczny, słuszny i korzystny, słuszny i logiczny, słuszny i oczywisty, słuszny i potrzebny, słuszny i prawdziwy, słuszny i racjonalny, słuszny i skuteczny, słuszny i sprawiedliwy, słuszny i szlachetny, słuszny i uzasadniony, słuszny i ważny, słuszny i właściwy, słuszny i zasadny, słuszny i zgodny z czymś; słuszny lub niesłuszny
- absolutnie, bardzo, całkowicie, niezwykle, zdecydowanie, zupełnie słuszny
-
Służby porządkowe patrolowały ulice, chcąc się upewnić, że prawo jest respektowane, nie napotykały jednak na jakiś znaczący opór. Każdy po cichu przyznawał, że decyzja burmistrza była słuszna.
źródło: NKJP: 1632, Esensja, 2006-04
Przyszła mi do głowy jedynie słuszna w tej sytuacji myśl. - Chciałabyś pojechać ze mną samochodem za granicę? - Masz samochód?! - Będę miał.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Zrobiłaś słuszne założenie, ale wyciągnęłaś fałszywy wniosek.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. słuszny
słuszny
słuszny
słuszne
słuszna
D. słusznego
słusznego
słusznego
słusznego
słusznej
C. słusznemu
słusznemu
słusznemu
słusznemu
słusznej
B. słusznego
słusznego
słuszny
słuszne
słuszną
N. słusznym
słusznym
słusznym
słusznym
słuszną
Ms. słusznym
słusznym
słusznym
słusznym
słusznej
W. słuszny
słuszny
słuszny
słuszne
słuszna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. słuszni
słuszni
słuszne
słuszne
D. słusznych
słusznych
słusznych
słusznych
C. słusznym
słusznym
słusznym
słusznym
B. słusznych
słusznych
słusznych
słuszne
N. słusznymi
słusznymi
słusznymi
słusznymi
Ms. słusznych
słusznych
słusznych
słusznych
W. słuszni
słuszni
słuszne
słuszne
Stopień wyższy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. słuszniejszy
słuszniejszy
słuszniejszy
słuszniejsze
słuszniejsza
D. słuszniejszego
słuszniejszego
słuszniejszego
słuszniejszego
słuszniejszej
C. słuszniejszemu
słuszniejszemu
słuszniejszemu
słuszniejszemu
słuszniejszej
B. słuszniejszego
słuszniejszego
słuszniejszy
słuszniejsze
słuszniejszą
N. słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszą
Ms. słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. słuszniejsi
słuszniejsi
słuszniejsze
słuszniejsze
D. słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejszych
C. słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
słuszniejszym
B. słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejsze
N. słuszniejszymi
słuszniejszymi
słuszniejszymi
słuszniejszymi
Ms. słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejszych
słuszniejszych
-
płn. psł. *slušьnъ 'odpowiedni, stosowny, właściwy, porządny'
Przymiotnik z przyrostkiem *-ьnъ od psł. *slušati ‘słuchać, przysłuchiwać się’, dial. płn. ‘być przynależnym, przysługiwać komuś, być stosownym, należytym, pasować’ (stąd st.pol. słuszać ‘słuchać; należeć się, godzić się, przysługiwać; należeć, przynależeć’).