wzbronić - Wielki słownik języka polskiego PAN

nie pozwolić na wykonywanie jakichś działań bądź na korzystanie z czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	zabronić zakazać
	sprzeczne:	pozwolić

	Po paru godzinach wjechali Kozacy, którzy, gdy weszli do miasta, zaczęli podobno bić mieszkańców, lecz starszyzna im tego wzbroniła. źródło: NKJP: Pamiętnik gimnazjalisty (5), Gazeta Radomszczańska, 2009-8026
	Dla zachowania praw rodzicielskich stare prawo kościelne wzbroniło udzielania chrztu dzieciom żydowskim wbrew woli rodziców [...]. źródło: NKJP: Internet
	[...] dlaczego kilka osób, wbrew wszystkim innym, może wzbronić jednej osobie pomagać całości? źródło: NKJP: Internet
	[...] surowo wzbronione jest prosić o cokolwiek, co przez Króla już dane nie jest. źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008
	Ale proszę pani, nieupoważnionym wstęp wzbroniony! źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie. Odcinek 259, 2002-2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbroniłem +(e)m wzbronił	wzbroniłam +(e)m wzbroniła	wzbroniłom +(e)m wzbroniło	wzbroniliśmy +(e)śmy wzbronili	wzbroniłyśmy +(e)śmy wzbroniły
2 os.	wzbroniłeś +(e)ś wzbronił	wzbroniłaś +(e)ś wzbroniła	wzbroniłoś +(e)ś wzbroniło	wzbroniliście +(e)ście wzbronili	wzbroniłyście +(e)ście wzbroniły
3 os.	wzbronił	wzbroniła	wzbroniło	wzbronili	wzbroniły

bezosobnik: wzbroniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzbrońmy
2 os.	wzbroń	wzbrońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbroniłbym bym wzbronił	wzbroniłabym bym wzbroniła	wzbroniłobym bym wzbroniło	wzbronilibyśmy byśmy wzbronili	wzbroniłybyśmy byśmy wzbroniły
2 os.	wzbroniłbyś byś wzbronił	wzbroniłabyś byś wzbroniła	wzbroniłobyś byś wzbroniło	wzbronilibyście byście wzbronili	wzbroniłybyście byście wzbroniły
3 os.	wzbroniłby by wzbronił	wzbroniłaby by wzbroniła	wzbroniłoby by wzbroniło	wzbroniliby by wzbronili	wzbroniłyby by wzbroniły

bezosobnik: wzbroniono by

bezokolicznik: wzbronić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzbroniwszy

gerundium: wzbronienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wzbroniony

odpowiednik aspektowy: wzbraniać

	+	wzbronić	+	(KOMU) + CZEGO
	+	wzbronić	+	(KOMU) + BEZOKOLICZNIK

Z przedrostkiem wz- (< *vъz-) od bronić (zob.)