opanowanie

  • cecha kogoś, kto nie okazuje zdenerwowania i zachowuje spokój w każdej sytuacji
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • niezwykłe, wielkie, wyjątkowe opanowanie; opanowanie nerwowe
    • opanowanie i cierpliwość; refleks i opanowanie, spokój i opanowanie
    • brak opanowania
    • zabrakło opanowania
    • wymagać opanowania
    • wykazać opanowanie
    • imponować, wykazać się opanowaniem
  • W niezwykle nerwowej końcówce większym spokojem i opanowaniem wykazali się zawodnicy z Nowin.

    źródło: NKJP: Sylwester Szymczak: Big porażka „akademików”, Echo Dnia, 2007-02-05

    Aby wygrać pojedynek ze strzelającym trzeba wykazać przede wszystkim wielkie opanowanie nerwowe, być spokojnym.

    źródło: NKJP: Bramkarz musi być spokojny, Dziennik Polski, 1998-02-21

    Uspokoiłem się dopiero wtedy, gdy te uczelniane tortury zacząłem traktować jako rodzaj ćwiczeń duchowych, wyrabiających opanowanie i cierpliwość.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

    Jakoś nie za bardzo podobał mi się ten brak opanowania u człowieka interesu.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. opanowanie
    opanowania
    D. opanowania
    opanowań
    C. opanowaniu
    opanowaniom
    B. opanowanie
    opanowania
    N. opanowaniem
    opanowaniami
    Ms. opanowaniu
    opanowaniach
    W. opanowanie
    opanowania

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. panować

CHRONOLOGIZACJA:
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 27.05.2011