uciec się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

posłużyć się jakimiś środkami, uznawanymi za kontrowersyjne lub drastyczne, aby osiągnąć cel

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Władze łotewskie uciekły się do restrykcji wobec Polaków, zawiesiły działalność Związku Polaków na Łotwie, gazetę polską, a także działalność kilku szkół podstawowych. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Czasami nie wystarczy zwykłe „nie”. Trzeba uciec się do skomplikowanych chwytów, by pozbyć się niechcianego wielbiciela. źródło: NKJP: Cosmorandka, Cosmopolitan, nr 10, 1999
	Wszystkie znane medycynie metody były już stosowane i zawiodły, stan jego się pogarszał i jeśli chory miał żyć, musieliśmy uciec się do jakichś nowych, niestosowanych jeszcze sposobów. źródło: NKJP: Krzysztof Burnetko, Witold Bereś: Marek Edelman. Życie. Po prostu, 2008
	Kiedyś do podobnego posunięcia uciekł się znany polski biznesmen Bogusław B., który, rezygnując z obrony prawnej [...], udowodnił potem, że sąd niezgodnie z prawem nie dał mu prawa do obrony. źródło: NKJP: Kombinacje w sądzie, Trybuna Śląska, 2004-06-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	ucieknę się przestarz. uciekę się	uciekniemy się przestarz. ucieczemy się
2 os.	uciekniesz się przestarz. ucieczesz się	uciekniecie się przestarz. ucieczecie się
3 os.	ucieknie się przestarz. uciecze się	uciekną się przestarz. ucieką się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciekłem się +(e)m się uciekł	uciekłam się +(e)m się uciekła	uciekłom się +(e)m się uciekło	uciekliśmy się +(e)śmy się uciekli	uciekłyśmy się +(e)śmy się uciekły
2 os.	uciekłeś się +(e)ś się uciekł	uciekłaś się +(e)ś się uciekła	uciekłoś się +(e)ś się uciekło	uciekliście się +(e)ście się uciekli	uciekłyście się +(e)ście się uciekły
3 os.	uciekł się	uciekła się	uciekło się	uciekli się	uciekły się

bezosobnik: ucieknięto się
przestarz. ucieczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ucieknijmy się przestarz. ucieczmy się
2 os.	ucieknij się przestarz. uciecz się	ucieknijcie się przestarz. ucieczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciekłbym się bym się uciekł	uciekłabym się bym się uciekła	uciekłobym się bym się uciekło	ucieklibyśmy się byśmy się uciekli	uciekłybyśmy się byśmy się uciekły
2 os.	uciekłbyś się byś się uciekł	uciekłabyś się byś się uciekła	uciekłobyś się byś się uciekło	ucieklibyście się byście się uciekli	uciekłybyście się byście się uciekły
3 os.	uciekłby się by się uciekł	uciekłaby się by się uciekła	uciekłoby się by się uciekło	uciekliby się by się uciekli	uciekłyby się by się uciekły

bezosobnik: ucieknięto by się
przestarz. ucieczono by się

bezokolicznik: uciec się
ucieknąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

uciekłszy się

gerundium: ucieknięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	ucieknięcie się przestarz. ucieczenie się	ucieknięcia się przestarz. ucieczenia się
D.	ucieknięcia się przestarz. ucieczenia się	ucieknięć się przestarz. ucieczeń się
C.	ucieknięciu się przestarz. ucieczeniu się	ucieknięciom się przestarz. ucieczeniom się
B.	ucieknięcie się przestarz. ucieczenie się	ucieknięcia się przestarz. ucieczenia się
N.	ucieknięciem się przestarz. ucieczeniem się	ucieknięciami się przestarz. ucieczeniami się
Ms.	ucieknięciu się przestarz. ucieczeniu się	ucieknięciach się przestarz. ucieczeniach się
W.	ucieknięcie się przestarz. ucieczenie się	ucieknięcia się przestarz. ucieczenia się

odpowiednik aspektowy: uciekać się

+

uciec się

+

do CZEGO

Zob. ciec