przytępić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że czyjaś zdolność do postrzegania lub odczuwania czegoś nieco się zmniejszyła

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

stępić

	Ów strach przytępił we mnie wszelkie inne uczucia, wygaszał każdą rodzącą się myśl, pozwalając aby owładnęła mną tylko ta jedna. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	[...] ogromny wysiłek fizyczny nie przytępił ich czujności i mądrości doświadczonych eksplorerów. źródło: NKJP: Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel: Nie tylko biegun, 1996
	Niektórym religia przytępiła umysł. źródło: NKJP: Internet
	Ów strach przytępił we mnie wszelkie inne uczucia, wygaszał każdą rodzącą się myśl [...]. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Należy pamiętać, że długotrwały wpływ hałasu oprócz przytępienia słuchu wywołuje także inne konsekwencje zdrowotne dla naszego organizmu. źródło: NKJP: BAB: Dokuczliwy hałas, Trybuna Śląska, 2002-01-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłem +(e)m przytępił	przytępiłam +(e)m przytępiła	przytępiłom +(e)m przytępiło	przytępiliśmy +(e)śmy przytępili	przytępiłyśmy +(e)śmy przytępiły
2 os.	przytępiłeś +(e)ś przytępił	przytępiłaś +(e)ś przytępiła	przytępiłoś +(e)ś przytępiło	przytępiliście +(e)ście przytępili	przytępiłyście +(e)ście przytępiły
3 os.	przytępił	przytępiła	przytępiło	przytępili	przytępiły

bezosobnik: przytępiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytępmy
2 os.	przytęp	przytępcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytępiłbym bym przytępił	przytępiłabym bym przytępiła	przytępiłobym bym przytępiło	przytępilibyśmy byśmy przytępili	przytępiłybyśmy byśmy przytępiły
2 os.	przytępiłbyś byś przytępił	przytępiłabyś byś przytępiła	przytępiłobyś byś przytępiło	przytępilibyście byście przytępili	przytępiłybyście byście przytępiły
3 os.	przytępiłby by przytępił	przytępiłaby by przytępiła	przytępiłoby by przytępiło	przytępiliby by przytępili	przytępiłyby by przytępiły

bezosobnik: przytępiono by

bezokolicznik: przytępić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytępiwszy

gerundium: przytępienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytępiony

odpowiednik aspektowy: przytępiać

+

przytępić

+

CO

Zob. tępić