-
2.
książk. pejorat. wypowiadanie wzniosłych treści, które nie mają odbicia w rzeczywistości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
[...] Pośród narzekań na zanik uczuć patriotycznych zapomina się o tych licznych współczesnych Polakach, którzy bez żadnych wzniosłych deklamacji robią to, co do nich należy, i więcej, niż się od nich wymaga.
źródło: NKJP: Ewa Gąsiorowska: Oblicza patriotyzmu, Czuwaj, 2003-11
- Papo, dosyć tych deklamacji! Ty - i klasa robotnicza? Byłeś kiedyś dwa lata robotnikiem, a trzydzieści lat już jesteś prokuratorem!
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy. Tom 2, 1996
[...] przez lata raczył nas patetycznymi deklamacjami o swoim patriotyzmie, o tym, że wprowadzając stan wojenny, wybrał mniejsze zło.
źródło: NKJP: Barbara Szczepuła, Dziennik Bałtycki, 2008-07-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. deklamacja
deklamacje
D. deklamacji
deklamacji
neut deklamacyj
char C. deklamacji
deklamacjom
B. deklamację
deklamacje
N. deklamacją
deklamacjami
Ms. deklamacji
deklamacjach
W. deklamacjo
deklamacje
-
łac. dēclāmātiō