doktoryzować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. nadać stopień naukowy doktora

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

działalność naukowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

studia

	Z uzyskaniem praw do przekształcenia w uniwersytet nie powinno być kłopotów, gdyż AP może doktoryzować na ośmiu kierunkach i habilitować na czterech, a musi legitymować się raptem sześcioma uprawnieniami. źródło: NKJP: (mei): Kraków miastem uniwersytetów, Gazeta Krakowska, 2006-05-09
	[...] wszystkie te dziewięć kierunków z uprawnieniami do doktoryzowania, które ma uczelnia, a przecież ona doktoryzuje nauczycieli, pedagogów, mieści się, i można tego dowieść, w profilu pedagogicznym. źródło: NKJP: 19. posiedzenie Senatu RP, stenogram, 2008
	[...] co kilka lat uzyskują nowe uprawnienia, budząc zdawkowe zainteresowanie kolegów z dużych ośrodków: „To możecie doktoryzować i habilitować? No, no!...” źródło: NKJP: Ranking, Dziennik Polski, 2002-04-19
	Uczelnię wzmocniłem też merytorycznie, tj. udało się zatrudnić nowych profesorów, co m.in. znalazło odbicie w uzyskaniu praw doktoryzowania z literaturoznawstwa i praw habilitacji z pedagogiki oraz z historii. źródło: NKJP: Józef Banaszak: Czas nie przeszedł obok. Wspomnienia przyrodnika
	W rok później doktoryzował go na podstawie rozprawy napisanej w Sarnach i w okresie okupacji przechowanej przez żonę. źródło: Internet: up.poznan.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doktoryzowałem +(e)m doktoryzował	doktoryzowałam +(e)m doktoryzowała	doktoryzowałom +(e)m doktoryzowało	doktoryzowaliśmy +(e)śmy doktoryzowali	doktoryzowałyśmy +(e)śmy doktoryzowały
2 os.	doktoryzowałeś +(e)ś doktoryzował	doktoryzowałaś +(e)ś doktoryzowała	doktoryzowałoś +(e)ś doktoryzowało	doktoryzowaliście +(e)ście doktoryzowali	doktoryzowałyście +(e)ście doktoryzowały
3 os.	doktoryzował	doktoryzowała	doktoryzowało	doktoryzowali	doktoryzowały

bezosobnik: doktoryzowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę doktoryzował będę doktoryzować	będę doktoryzowała będę doktoryzować	będę doktoryzowało będę doktoryzować	będziemy doktoryzowali będziemy doktoryzować	będziemy doktoryzowały będziemy doktoryzować
2 os.	będziesz doktoryzował będziesz doktoryzować	będziesz doktoryzowała będziesz doktoryzować	będziesz doktoryzowało będziesz doktoryzować	będziecie doktoryzowali będziecie doktoryzować	będziecie doktoryzowały będziecie doktoryzować
3 os.	będzie doktoryzował będzie doktoryzować	będzie doktoryzowała będzie doktoryzować	będzie doktoryzowało będzie doktoryzować	będą doktoryzowali będą doktoryzować	będą doktoryzowały będą doktoryzować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doktoryzujmy
2 os.	doktoryzuj	doktoryzujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doktoryzowałbym bym doktoryzował	doktoryzowałabym bym doktoryzowała	doktoryzowałobym bym doktoryzowało	doktoryzowalibyśmy byśmy doktoryzowali	doktoryzowałybyśmy byśmy doktoryzowały
2 os.	doktoryzowałbyś byś doktoryzował	doktoryzowałabyś byś doktoryzowała	doktoryzowałobyś byś doktoryzowało	doktoryzowalibyście byście doktoryzowali	doktoryzowałybyście byście doktoryzowały
3 os.	doktoryzowałby by doktoryzował	doktoryzowałaby by doktoryzowała	doktoryzowałoby by doktoryzowało	doktoryzowaliby by doktoryzowali	doktoryzowałyby by doktoryzowały

bezosobnik: doktoryzowano by

bezokolicznik: doktoryzować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

doktoryzując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

doktoryzowawszy

gerundium: doktoryzowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: doktoryzujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: doktoryzowany

+

doktoryzować

+

(KOGO) + (z CZEGO)

Zob. doktor