krzepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. wpływać na poprawę czyjegoś stanu psychicznego i wzmacniać moralnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

pokrzepiać

	[...] gdy rozmawiam na przykład z młodymi polonistami na Uniwersytecie Warszawskim, krzepi mnie poważna treść ich zainteresowań. Nie ścigają płytkich nowinek i sensacji [...]. źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
	Zawsze spokojny [...] zapewniał jej poczucie bezpieczeństwa. Sama myśl o nim ją krzepiła. źródło: NKJP: Egon Naganowski: Pociąg do mocnych wrażeń, Gazeta Wyborcza, 1999-01-09
	Na pożółkłych kartach „Gazety Podhalańskiej”, która w wojennej zawierusze niosła góralom wieści o sytuacji na froncie, krzepiła ducha polskości i służyła zaprowadzaniu ładu w pierwszych miesiącach po odzyskaniu niepodległego bytu - utrwalił się też listopad 1918 roku [...]. źródło: NKJP: Zerwali z czapek „bączki”, Dziennik Polski, 2001-11-10
	Dzięki jego krzepiącej obecności potrafiłam przełamać zakradającą się do moich myśli apatię, potrafiłam bez paraliżującego lęku myśleć o jutrze. źródło: NKJP: Halina Poświatowska: Opowieść dla przyjaciela, 1967
	Krew chyba nie pociekła i to była jedyna rzecz krzepiąca w sytuacji, w jakiej się znajdował. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzepiłem +(e)m krzepił	krzepiłam +(e)m krzepiła	krzepiłom +(e)m krzepiło	krzepiliśmy +(e)śmy krzepili	krzepiłyśmy +(e)śmy krzepiły
2 os.	krzepiłeś +(e)ś krzepił	krzepiłaś +(e)ś krzepiła	krzepiłoś +(e)ś krzepiło	krzepiliście +(e)ście krzepili	krzepiłyście +(e)ście krzepiły
3 os.	krzepił	krzepiła	krzepiło	krzepili	krzepiły

bezosobnik: krzepiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę krzepił będę krzepić	będę krzepiła będę krzepić	będę krzepiło będę krzepić	będziemy krzepili będziemy krzepić	będziemy krzepiły będziemy krzepić
2 os.	będziesz krzepił będziesz krzepić	będziesz krzepiła będziesz krzepić	będziesz krzepiło będziesz krzepić	będziecie krzepili będziecie krzepić	będziecie krzepiły będziecie krzepić
3 os.	będzie krzepił będzie krzepić	będzie krzepiła będzie krzepić	będzie krzepiło będzie krzepić	będą krzepili będą krzepić	będą krzepiły będą krzepić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krzepmy
2 os.	krzep	krzepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzepiłbym bym krzepił	krzepiłabym bym krzepiła	krzepiłobym bym krzepiło	krzepilibyśmy byśmy krzepili	krzepiłybyśmy byśmy krzepiły
2 os.	krzepiłbyś byś krzepił	krzepiłabyś byś krzepiła	krzepiłobyś byś krzepiło	krzepilibyście byście krzepili	krzepiłybyście byście krzepiły
3 os.	krzepiłby by krzepił	krzepiłaby by krzepiła	krzepiłoby by krzepiło	krzepiliby by krzepili	krzepiłyby by krzepiły

bezosobnik: krzepiono by

bezokolicznik: krzepić

imiesłów przysłówkowy współczesny: krzepiąc

gerundium: krzepienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: krzepiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: krzepiony

+

krzepić

+

KOGO/CO

psł. *krěpiti 'czynić stężałym, stwardniałym, sztywnym, mocnym, silnym'