lawirant

  • pejorat.  ktoś, kto postępuje tak, aby w każdej sytuacji odnieść korzyść i nie narazić się nikomu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Efektywna praca samorządu szkolnego wymaga wytrwałości, systematyczności, cierpliwego wysiłku. Lawiranci i błyskotliwi hochsztaplerzy mają nikłe szanse jej sprostać.

    źródło: NKJP: Tomasz Talaczyński: Samorząd uczniowski: raczej szansa niż kłopot, Wychowawca, 2007-11

    [...] widział, że nie ma w moim postępowaniu nic z konformizmu, że robię to z przekonania. Pogardzał natomiast ludźmi takimi [...], którzy byli na świeczniku za Stalina, a później stali się heroldami odnowy. Uważał ich za lawirantów i nie cierpiał naprawdę.

    źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. lawirant
    lawiranci
    ndepr
    lawiranty
    depr
    D. lawiranta
    lawirantów
    C. lawirantowi
    lawirantom
    B. lawiranta
    lawirantów
    N. lawirantem
    lawirantami
    Ms. lawirancie
    lawirantach
    W. lawirancie
    lawiranci
    ndepr
    lawiranty
    depr
  • Od: lawirować

CHRONOLOGIZACJA:
1954, SJPDor
1919, Nowiny Poniedziałkowe. 1919, R. 1, nr 1-3 (Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa)
Data ostatniej modyfikacji: 16.01.2015