-
1.
jęz. taki, który występuje w tym samym miejscu w tekście lub wyrazie i pełni tę samą funkcję co inny, częściej używany, element językowy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- temat oboczny; forma, końcówka oboczna
-
Maria z Nazaretu, Miriam, Maryja [...] – matka Jezusa Chrystusa, czczona w wielu wyznaniach chrześcijańskich i islamie. Wszystkie imiona są obocznymi formami używanego w Polsce imienia Maria, które używane jest najczęściej.
źródło: NKJP: Internet
Pierwszą pośmiertną wystawę malarza zorganizowało [...] Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Nowym Sączu. I choć nie była to ostatnia wystawa autora „czerwonych plam” na sądeckiej ziemi, to jednak pozostaje on twórcą mało znanym. Do tego stopnia, że nawet spotyka się oboczną pisownię jego nazwiska: Cieczkiewicz - Ciećkiewicz.
źródło: NKJP: (jaz): Zapomniany artysta, Dziennik Polski, 2006-05-27
Poza jakąkolwiek klasyfikacją znalazły się ponadto czasowniki, dla których nie ma żadnego wzorca, cechujące się właściwym tylko sobie typem obocznych przyrostków albo swoistymi wymianami głoskowymi.
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. oboczny
oboczny
oboczny
oboczne
oboczna
D. obocznego
obocznego
obocznego
obocznego
obocznej
C. obocznemu
obocznemu
obocznemu
obocznemu
obocznej
B. obocznego
obocznego
oboczny
oboczne
oboczną
N. obocznym
obocznym
obocznym
obocznym
oboczną
Ms. obocznym
obocznym
obocznym
obocznym
obocznej
W. oboczny
oboczny
oboczny
oboczne
oboczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. oboczni
oboczni
oboczne
oboczne
D. obocznych
obocznych
obocznych
obocznych
C. obocznym
obocznym
obocznym
obocznym
B. obocznych
obocznych
obocznych
oboczne
N. obocznymi
obocznymi
obocznymi
obocznymi
Ms. obocznych
obocznych
obocznych
obocznych
W. oboczni
oboczni
oboczne
oboczne
-
Zob. obok