marnotrawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. nie wykorzystywać należycie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

marnować
trwonić

Połączenia

marnotrawić czas, pracę, życie

Cytaty

	Dziwiło mnie zawsze, jak wiele osób lubi marnotrawić czas przy jedzeniu, przy wymyślaniu, co by tu jeszcze smacznego i gdzie zjeść. źródło: NKJP: Aniela Kowalska: Niczego nie żałuję 2009
	To osiedle jest nieekonomiczne, marnotrawi cenne działki pod warzywa i kwiaty, zasklepiło się w sąsiedzkich układach i obyczajach. źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
	Dzielnie walczyli o wolność przeciw najeźdźcom. Ale na wojnach radzili sobie znacznie lepiej niż w czasie pokoju, gdy wywalczoną lub ocaloną wolność marnotrawili w warcholstwie i pieniactwie. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
	Ludzie nie chcą pomagać Stwórcy w tkaniu wszechświata. Marnotrawią swój czas w codziennej mysiej krzątaninie. źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Baśń zimowa Esej o starości, 2008

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	marnotrawię	marnotrawimy
2 os.	marnotrawisz	marnotrawicie
3 os.	marnotrawi	marnotrawią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marnotrawiłem +(e)m marnotrawił	marnotrawiłam +(e)m marnotrawiła	marnotrawiłom +(e)m marnotrawiło	marnotrawiliśmy +(e)śmy marnotrawili	marnotrawiłyśmy +(e)śmy marnotrawiły
2 os.	marnotrawiłeś +(e)ś marnotrawił	marnotrawiłaś +(e)ś marnotrawiła	marnotrawiłoś +(e)ś marnotrawiło	marnotrawiliście +(e)ście marnotrawili	marnotrawiłyście +(e)ście marnotrawiły
3 os.	marnotrawił	marnotrawiła	marnotrawiło	marnotrawili	marnotrawiły

bezosobnik: marnotrawiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę marnotrawił będę marnotrawić	będę marnotrawiła będę marnotrawić	będę marnotrawiło będę marnotrawić	będziemy marnotrawili będziemy marnotrawić	będziemy marnotrawiły będziemy marnotrawić
2 os.	będziesz marnotrawił będziesz marnotrawić	będziesz marnotrawiła będziesz marnotrawić	będziesz marnotrawiło będziesz marnotrawić	będziecie marnotrawili będziecie marnotrawić	będziecie marnotrawiły będziecie marnotrawić
3 os.	będzie marnotrawił będzie marnotrawić	będzie marnotrawiła będzie marnotrawić	będzie marnotrawiło będzie marnotrawić	będą marnotrawili będą marnotrawić	będą marnotrawiły będą marnotrawić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		marnotrawmy
2 os.	marnotraw	marnotrawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	marnotrawiłbym bym marnotrawił	marnotrawiłabym bym marnotrawiła	marnotrawiłobym bym marnotrawiło	marnotrawilibyśmy byśmy marnotrawili	marnotrawiłybyśmy byśmy marnotrawiły
2 os.	marnotrawiłbyś byś marnotrawił	marnotrawiłabyś byś marnotrawiła	marnotrawiłobyś byś marnotrawiło	marnotrawilibyście byście marnotrawili	marnotrawiłybyście byście marnotrawiły
3 os.	marnotrawiłby by marnotrawił	marnotrawiłaby by marnotrawiła	marnotrawiłoby by marnotrawiło	marnotrawiliby by marnotrawili	marnotrawiłyby by marnotrawiły

bezosobnik: marnotrawiono by

bezokolicznik: marnotrawić

imiesłów przysłówkowy współczesny: marnotrawiąc

gerundium: marnotrawienie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	marnotrawienie	marnotrawienia
D.	marnotrawienia	marnotrawień
C.	marnotrawieniu	marnotrawieniom
B.	marnotrawienie	marnotrawienia
N.	marnotrawieniem	marnotrawieniami
Ms.	marnotrawieniu	marnotrawieniach
W.	marnotrawienie	marnotrawienia

imiesłów przymiotnikowy czynny: marnotrawiący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	marnotrawiący	marnotrawiący	marnotrawiący	marnotrawiące	marnotrawiąca
D.	marnotrawiącego	marnotrawiącego	marnotrawiącego	marnotrawiącego	marnotrawiącej
C.	marnotrawiącemu	marnotrawiącemu	marnotrawiącemu	marnotrawiącemu	marnotrawiącej
B.	marnotrawiącego	marnotrawiącego	marnotrawiący	marnotrawiące	marnotrawiącą
N.	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącą
Ms.	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	marnotrawiący	marnotrawiący	marnotrawiące	marnotrawiące
D.	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiących
C.	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym	marnotrawiącym
B.	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiące
N.	marnotrawiącymi	marnotrawiącymi	marnotrawiącymi	marnotrawiącymi
Ms.	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiących	marnotrawiących

imiesłów przymiotnikowy bierny: marnotrawiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	marnotrawiony	marnotrawiony	marnotrawiony	marnotrawione	marnotrawiona
D.	marnotrawionego	marnotrawionego	marnotrawionego	marnotrawionego	marnotrawionej
C.	marnotrawionemu	marnotrawionemu	marnotrawionemu	marnotrawionemu	marnotrawionej
B.	marnotrawionego	marnotrawionego	marnotrawiony	marnotrawione	marnotrawioną
N.	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawioną
Ms.	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	marnotrawieni	marnotrawieni	marnotrawione	marnotrawione
D.	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawionych
C.	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym	marnotrawionym
B.	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawione
N.	marnotrawionymi	marnotrawionymi	marnotrawionymi	marnotrawionymi
Ms.	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawionych	marnotrawionych

odpowiednik aspektowy: zmarnotrawić

Składnia

+

marnotrawić

+

CO

Pochodzenie

Zob. marny, trawić; tu trawić w dawnym znaczeniu 'niszczyć, pożerać, pochłaniać, zużywać; trwonić, tracić, wydatkować'; pierwotne znaczenie złożenia to 'zbytecznie niszczyć, tracić' (Bor)