charczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydawać nieprzyjemne dla ucha niskie i chrapliwe dźwięki, będące objawami kłopotów z oddychaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

	Kiedy charczeli ze zmęczenia, łapiąc oddech w ciepłej, pełnej znajomych woni klatce schodowej domu, Kostek mówił [...]. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	Starucha charczała i pluła śliną, a gdy Calmin chciał jej dotknąć, zasłoniła się obronnie ramieniem. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2003
	Z kuchni doszedł go nagły krzyk, a potem szarpiący i dławiący szloch. Ktoś się krztusił, charczał i kaszlał jednocześnie. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
	Oficer w głębi korytarza charczał w agonii. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charczałem +(e)m charczał	charczałam +(e)m charczała	charczałom +(e)m charczało	charczeliśmy +(e)śmy charczeli	charczałyśmy +(e)śmy charczały
2 os.	charczałeś +(e)ś charczał	charczałaś +(e)ś charczała	charczałoś +(e)ś charczało	charczeliście +(e)ście charczeli	charczałyście +(e)ście charczały
3 os.	charczał	charczała	charczało	charczeli	charczały

bezosobnik: charczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę charczał będę charczeć	będę charczała będę charczeć	będę charczało będę charczeć	będziemy charczeli będziemy charczeć	będziemy charczały będziemy charczeć
2 os.	będziesz charczał będziesz charczeć	będziesz charczała będziesz charczeć	będziesz charczało będziesz charczeć	będziecie charczeli będziecie charczeć	będziecie charczały będziecie charczeć
3 os.	będzie charczał będzie charczeć	będzie charczała będzie charczeć	będzie charczało będzie charczeć	będą charczeli będą charczeć	będą charczały będą charczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		charczmy
2 os.	charcz	charczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charczałbym bym charczał	charczałabym bym charczała	charczałobym bym charczało	charczelibyśmy byśmy charczeli	charczałybyśmy byśmy charczały
2 os.	charczałbyś byś charczał	charczałabyś byś charczała	charczałobyś byś charczało	charczelibyście byście charczeli	charczałybyście byście charczały
3 os.	charczałby by charczał	charczałaby by charczała	charczałoby by charczało	charczeliby by charczeli	charczałyby by charczały

bezosobnik: charczano by

bezokolicznik: charczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: charcząc

gerundium: charczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: charczący

psł. *chr̥čati 'wydawać chrapliwe dźwięki'