podziurawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zrobić w czymś wiele dziur - przerwań jednolitości powierzchni

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

grad podziurawił (dach)
podziurawiony nożem; kulami, pociskami
podziurawiony przez kule, przez pociski; przez korniki, przez mole
podziurawiony jak rzeszoto, jak ser szwajcarski, jak sito
podziurawiony dach, mur; podziurawione ciało; podziurawione opony, ściany, worki
bardzo podziurawiony

	W czasie naprawy uszkodzonej opony wulkanizator stwierdził, że ktoś celowo podziurawił ją nożem. źródło: NKJP: net: Grasują złodzieje, Dziennik Zachodni, 2008-08-29
	Grad podziurawił dachy, tu niedaleko wybił szybę w garażu, u M. wytłukł dachówkę, u B. eternit - na całej naszej ulicy każdemu coś poniszczył. źródło: NKJP: Lodowe jajka z nieba, Dziennik Polski, 1998-07-25
	Na resztkach podłogi łuski wystrzelanych pocisków, podziurawione kulami worki z piaskiem osłaniające okna naszych pokoi, papierosowe niedopałki, puste puszki po konserwach. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Panienka w PRL-u, 2007
	Drżąc z zimna, wtulił się w płaszcz, który kiedyś mu podarowano, niestety już nie dawał ciepła, był podziurawiony przez mole, które wyżarły wszystko, co najlepsze. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podziurawiłem +(e)m podziurawił	podziurawiłam +(e)m podziurawiła	podziurawiłom +(e)m podziurawiło	podziurawiliśmy +(e)śmy podziurawili	podziurawiłyśmy +(e)śmy podziurawiły
2 os.	podziurawiłeś +(e)ś podziurawił	podziurawiłaś +(e)ś podziurawiła	podziurawiłoś +(e)ś podziurawiło	podziurawiliście +(e)ście podziurawili	podziurawiłyście +(e)ście podziurawiły
3 os.	podziurawił	podziurawiła	podziurawiło	podziurawili	podziurawiły

bezosobnik: podziurawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podziurawmy
2 os.	podziuraw	podziurawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podziurawiłbym bym podziurawił	podziurawiłabym bym podziurawiła	podziurawiłobym bym podziurawiło	podziurawilibyśmy byśmy podziurawili	podziurawiłybyśmy byśmy podziurawiły
2 os.	podziurawiłbyś byś podziurawił	podziurawiłabyś byś podziurawiła	podziurawiłobyś byś podziurawiło	podziurawilibyście byście podziurawili	podziurawiłybyście byście podziurawiły
3 os.	podziurawiłby by podziurawił	podziurawiłaby by podziurawiła	podziurawiłoby by podziurawiło	podziurawiliby by podziurawili	podziurawiłyby by podziurawiły

bezosobnik: podziurawiono by

bezokolicznik: podziurawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podziurawiwszy

gerundium: podziurawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: podziurawiony

Inne uwagi

Zwykle imb

+

podziurawić

+

CO + (CZYM)

Zob. dziura