swoisty - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. właściwy danej osobie lub obiektowi i przez to go wyróżniający

[sfo-isty] lub [sfojisty]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

specyficzny
znamienny

swoisty czynnik, rodzaj czegoś, układ; język, styl; klimat, koloryt, mikroklimat, urok; swoista forma czegoś, struktura; atmosfera, subkultura; swoiste piętno, zjawisko; swoiste cechy, prawa, sposoby, wartości, warunki
swoisty dla siebie

	Warto natomiast poświęcić uwagę nierównościom społecznym swoistym dla tego systemu, a więc takim, które stanowiły jego integralną część. źródło: NKJP: Edmund Wnuk-Lipiński: Demokratyczna rekonstrukcja: z socjologii radykalnej zmiany społecznej, 1996
	Cykl 260-dniowy [...] („rok” rytualny, sakralny) był swoisty dla ludów Mezoameryki i nie występował w kalendarzach innych regionów. źródło: Internet: pl.wikipedia.org
	[...] I tu i tam zaczęto coraz bardziej kierować uwagę na świat słowiański i jego swoiste wartości, wyznaczając w nim szczególne miejsce Polsce jako nosicielowi idei wolności i narodowości [...]. źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009
	Swoista dla mszaków jest budowa zarodni z osią [...], która rozwinęła się już we wczesnym dewonie [...], i brak ligninowych wzmocnień komórek przewodzących wodę. źródło: NKJP: Jerzy Dzik: Dzieje życia na ziemi: wprowadzenie do paleobiologii, 1992
	Piękne plaże, szum fal przyboju, okrzyki mew, zapach smażonych ryb i swoista atmosfera nadmorskich ośrodków, w których życie wrze do późnych godzin nocnych - wszystko to rekompensuje wysokie ceny i... niepewność aury. źródło: NKJP: Bałtyckie kurorty, Dziennik Polski, 2003-03-15

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	swoisty	+	(dla KOGO/CZEGO)
szyk: neutralny

Zob. swój