anabaptysta
-
osoba, która wyznaje anabaptyzm
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
hiperonimy: protestant
-
- holenderscy, niemieccy, szwajcarscy anabaptyści
- doktryna; odłam, ruch; gmina; przywódcy anabaptystów
- potępiać; tracić, wypędzać anabaptystów
-
W latach trzydziestych i czterdziestych XVI w. anabaptyści dotarli na Śląsk, skąd rozprzestrzenili się na całą Polskę, stanowiąc społecznie radykalny odłam polskiego protestantyzmu.
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
Żuławy zawdzięczają swoje zagospodarowanie mennonitom przybyłym na początku XVI w. z Niderlandów. Byli oni anabaptystami (odłam protestantyzmu) i w życiu codziennym kierowali się bardzo surowymi obyczajami.
źródło: NKJP: Dzieło pracowitej Wisły, Dziennik Polski, 2000-08-23
Anabaptyści byli przekonani o konieczności powrotu do ideałów pierwotnego chrześcijaństwa.
źródło: NKJP: Krzysztof Pasikowski: Ludzie z czarnych bryczek, Dziennik Łódzki, 2006-10-13
Kalwin napisał[..] traktat przeciwko doktrynie anabaptystów, którzy wyznawali mortalizm, czyli przekonanie, że dusze zmarłych śpią aż do dnia Sądu Ostatecznego.
źródło: NKJP: Internet
Kalwin w 1539 zdecydował się poślubić [...], wdowę po nawróconym anabaptyście.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anabaptysta
anabaptyści
ndepr anabaptysty
depr D. anabaptysty
anabaptystów
C. anabaptyście
anabaptystom
B. anabaptystę
anabaptystów
N. anabaptystą
anabaptystami
Ms. anabaptyście
anabaptystach
W. anabaptysto
anabaptyści
ndepr anabaptysty
depr -
łac. śred. anabaptista 'nowochrzczeniec'
Zob. anabaptyzm
1931, Dep