bałaganiarz
-
pot. osoba niedbająca o porządek, robiąca wokół siebie bałagan i niezorganizowana w pracy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
antonimy: pedant
-
- okropny, straszny bałaganiarz
- być bałaganiarzem
-
Gdy poszedłem do J. Valtra po raz pierwszy, znalazłem się w wielkim pokoju, w którym wszędzie leżały stosy, stosiki książek, prac, papierów z powkładanymi kartkami. Miałem wrażenie, że [...] takiego bałaganiarza to nigdy w życiu w Polsce bym nie spotkał.
źródło: NKJP: Agata Wolna: Trzy pytania, Trybuna Śląska, 2002-02-01
Wikary bałaganiarz, na poranne msze zdążyć nie może, na wieczorne zawsze się spóźnia. A ja pracować muszę.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
Jest oczywiście ulubieńcem nastolatek w swoim kraju, ale też wpędza w rozpacz hotelowe pokojówki. Nie ma ponoć większego bałaganiarza wśród tenisistów.
źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995-11-16
Bardzo się z moim ojcem przyjaźnimy, chociaż często wybuchają między nami kłótnie, bo i on, i ja jesteśmy strasznymi bałaganiarzami i ciągle coś nam ginie. Tata wmawia mi, że gdzieś posiałam jego Ucztę Platona, a ja, że przez pomyłkę zabrał mój zeszyt do geografii.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bałaganiarz
bałaganiarze
ndepr bałaganiarze
depr D. bałaganiarza
bałaganiarzów
bałaganiarzy
C. bałaganiarzowi
bałaganiarzom
B. bałaganiarza
bałaganiarzów
bałaganiarzy
N. bałaganiarzem
bałaganiarzami
Ms. bałaganiarzu
bałaganiarzach
W. bałaganiarzu
bałaganiarze
ndepr bałaganiarze
depr -
Zob. bałagan