blamaż

  • książk.  narażenie się na wstyd lub ośmieszenie się w rezultacie działania w sposób nieodpowiedni i niespełniający podstawowych oczekiwań w danej sytuacji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • kompletny, totalny, wielki blamaż
    • blamaż drużyny, reprezentacji, rządu
  • Pospieszne wyjście z Iraku oznaczałoby kompletny blamaż i kompromitację państwa polskiego.

    źródło: NKJP: Opinie, Polityka, 2004-04-10

    To oni muszą znaleźć przyczyny blamażu, by w przyszłości zapobiec podobnym, przykrym doświadczeniom.

    źródło: NKJP: Paweł Mielczarek: Włókniarz jak okręt, Gazeta Częstochowska, 2008-10-09

    Jubileusz lokacji miasta będzie albo świętem organizatorów, albo ich blamażem.

    źródło: NKJP: Andrzej Plęs: Idzie nowe (bez starych), Gazeta Krakowska, 2007-08-10

    [...] do czasów wojen z Gustawem II Adolfem trudno mówić o jakiś naszych większych blamażach militarnych.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. blamaż
    blamaże
    D. blamażu
    blamaży
    C. blamażowi
    blamażom
    B. blamaż
    blamaże
    N. blamażem
    blamażami
    Ms. blamażu
    blamażach
    W. blamażu
    blamaże

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + blamaż +
    (KOGO)
    bez ograniczeń + blamaż +
    (CZYJ)
  • niem. Blamage

    z fr. blamer '(z)ganić'

CHRONOLOGIZACJA:
1875, Szczutek. Pismo satyryczno-polityczne, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.06.2018