nudziarz
-
pot. osoba, której zawsze jednakowe, zbyt spokojne lub nieatrakcyjne zachowanie powoduje niechęć odbiorcy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- stary nudziarz
-
My uważamy siebie za pracowitych, a inni widzą w nas pozbawionych fantazji nudziarzy, którzy zamiast wypić jeszcze jedną szklaneczkę, biegną do domu, żeby posprzątać albo odrobić lekcje.
źródło: NKJP: Marcin Rogoziński: Historyczny karambol, Gazeta Poznańska, 2005-02-25
Steffen Möller przełamuje stereotyp Niemca w oczach Polaka, jako nudziarza, bez poczucia humoru, bez polotu, nie potrafiącego się bawić, dokładnego do przesady.
źródło: NKJP: Agnieszka Doda: Sztuka konwersacji, Gazeta Poznańska, 2003-10-04
Prowadzi tak spokojne badania, życie osobiste ma tak ustabilizowane, że nawet jego profesor uważa go za drętwego nudziarza.
źródło: NKJP: Krzysztof Varga: Miłość rozkwita w bibliotece, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30
Jeden wprawdzie nudziarz [...] zdołał mnie namierzyć, zbliżył się, zaczął ględzić, tysięczny raz opowiadał, jak został pojmany w stanie wojennym [...].
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Moje pierwsze samobójstwo i dziewięć innych opowieści, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nudziarz
nudziarze
ndepr nudziarze
depr D. nudziarza
nudziarzy
C. nudziarzowi
nudziarzom
B. nudziarza
nudziarzy
N. nudziarzem
nudziarzami
Ms. nudziarzu
nudziarzach
W. nudziarzu
nudziarze
ndepr nudziarze
depr -
Zob. nudzić