nudziarz

  • pot.  osoba, której zawsze jednakowe, zbyt spokojne lub nieatrakcyjne zachowanie powoduje niechęć odbiorcy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • stary nudziarz
  • My uważamy siebie za pracowitych, a inni widzą w nas pozbawionych fantazji nudziarzy, którzy zamiast wypić jeszcze jedną szklaneczkę, biegną do domu, żeby posprzątać albo odrobić lekcje.

    źródło: NKJP: Marcin Rogoziński: Historyczny karambol, Gazeta Poznańska, 2005-02-25

    Steffen Möller przełamuje stereotyp Niemca w oczach Polaka, jako nudziarza, bez poczucia humoru, bez polotu, nie potrafiącego się bawić, dokładnego do przesady.

    źródło: NKJP: Agnieszka Doda: Sztuka konwersacji, Gazeta Poznańska, 2003-10-04

    Prowadzi tak spokojne badania, życie osobiste ma tak ustabilizowane, że nawet jego profesor uważa go za drętwego nudziarza.

    źródło: NKJP: Krzysztof Varga: Miłość rozkwita w bibliotece, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30

    Jeden wprawdzie nudziarz [...] zdołał mnie namierzyć, zbliżył się, zaczął ględzić, tysięczny raz opowiadał, jak został pojmany w stanie wojennym [...].

    źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Moje pierwsze samobójstwo i dziewięć innych opowieści, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nudziarz
    nudziarze
    ndepr
    nudziarze
    depr
    D. nudziarza
    nudziarzy
    C. nudziarzowi
    nudziarzom
    B. nudziarza
    nudziarzy
    N. nudziarzem
    nudziarzami
    Ms. nudziarzu
    nudziarzach
    W. nudziarzu
    nudziarze
    ndepr
    nudziarze
    depr
  • Zob. nudzić

CHRONOLOGIZACJA:
1826, Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 11.09.2015