wymłócić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydobyć ziarno z kłosów, strąków lub łupin za pomocą specjalnego narzędzia lub maszyny

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

	synonimy:	omłócić wygrzmocić
	hiperonimy:	wyłuskać

	Manometr się znalazł, Niemcy zboże wymłócili i zabrali. źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
	Przyjedzie kombajn na parę godzin, wymłóci ziarno i po wszystkim. źródło: NKJP: Dorota Jankiewicz: Łany zbóż sypnęły ziarnem, Express Ilustrowany, 2003-08-16
	Jesienią trzeba przecież wymłócić ryż, pszenicę, proso. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Chiny 3, Gazeta Wyborcza, 1998-04-03
	Kiedy prawdziwy gospodarz wyrusza w drogę, myśli o tym, co zastanie po powrocie: czy Witia wymłóci cepem pszeniczkę do końca [...], czy babcia Leonia nie zapomni napoić rumiankiem Pawełka [...]. źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
	Kobiety stoją obok ze szczotkami i zmiotkami i po wymłóceniu snopków zmiatają ziarno z asfaltu. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymłóciłem +(e)m wymłócił	wymłóciłam +(e)m wymłóciła	wymłóciłom +(e)m wymłóciło	wymłóciliśmy +(e)śmy wymłócili	wymłóciłyśmy +(e)śmy wymłóciły
2 os.	wymłóciłeś +(e)ś wymłócił	wymłóciłaś +(e)ś wymłóciła	wymłóciłoś +(e)ś wymłóciło	wymłóciliście +(e)ście wymłócili	wymłóciłyście +(e)ście wymłóciły
3 os.	wymłócił	wymłóciła	wymłóciło	wymłócili	wymłóciły

bezosobnik: wymłócono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wymłóćmy
2 os.	wymłóć	wymłóćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymłóciłbym bym wymłócił	wymłóciłabym bym wymłóciła	wymłóciłobym bym wymłóciło	wymłócilibyśmy byśmy wymłócili	wymłóciłybyśmy byśmy wymłóciły
2 os.	wymłóciłbyś byś wymłócił	wymłóciłabyś byś wymłóciła	wymłóciłobyś byś wymłóciło	wymłócilibyście byście wymłócili	wymłóciłybyście byście wymłóciły
3 os.	wymłóciłby by wymłócił	wymłóciłaby by wymłóciła	wymłóciłoby by wymłóciło	wymłóciliby by wymłócili	wymłóciłyby by wymłóciły

bezosobnik: wymłócono by

bezokolicznik: wymłócić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymłóciwszy

gerundium: wymłócenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wymłócony

odpowiednik aspektowy: młócić

+

wymłócić

+

CO + (CZYM)

Zob. młócić