-
1.
rozpoczęcie działań zbrojnych mających na celu odparcie ataku nieprzyjaciela -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
Rosyjskie władze w Irkucku szybko zostały powiadomione o wybuchu powstania i energicznie mobilizowały swe siły do przeciwuderzenia.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
Pod Gogolinem, gdzie należało spodziewać się głównego przeciwuderzenia Niemców, wyznaczył styk sił północnej i południowej grupy wojsk powstańczych.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Żyli w pałacu hrabia z hrabiną, Gazeta Wyborcza, 1997-10-17
2. Armia WP stoczyła ciężkie walki pod Budziszynem i Dreznem, odpierając przeciwuderzenia wojsk niemieckich idących na pomoc Berlinowi.
źródło: NKJP: Zygmunt Matuszak: Bo wolność krzyżami się mierzy, 2009
Szwadron miał wesprzeć resztki batalionu piechoty, batalionu, który miał już dzisiaj trzy natarcia czołgów i piechoty, batalionu, a raczej resztek, które zostały po trzech natarciach i przeciwuderzeniach.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przeciwuderzenie
przeciwuderzenia
D. przeciwuderzenia
przeciwuderzeń
C. przeciwuderzeniu
przeciwuderzeniom
B. przeciwuderzenie
przeciwuderzenia
N. przeciwuderzeniem
przeciwuderzeniami
Ms. przeciwuderzeniu
przeciwuderzeniach
W. przeciwuderzenie
przeciwuderzenia
-
Być może kalka fr. contre-attaque; zob. przeciw, uderzyć