-
1.
książk. pejorat. osoba przesadnie ostrożna, unikająca podejmowania decyzji w sprawach, których wynik jest trudny do przewidzenia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Mężczyźni z obu badanych grup przyznawali się z kolei do asekuranctwa, nie postrzegając swojej postawy negatywnie, a wręcz przeciwnie: „Ktoś musi mieć rozum”; „Jestem raczej asekurantem, rozważam wszystkie za i przeciw zanim podejmę decyzję”.
źródło: NKJP: Grzegorz Maciejewski: Wykorzystanie FGI w badaniach ryzyka w decyzjach nabywczych gospodarstw domowych, Badania marketingowe Metody Nowe technologie Obszary aplikacji, 2008
Nie jestem asekurantem. Przy przedkładaniu pewnych publicznych propozycji nie myślę w kategoriach, czy mi to może zaszkodzić czy pomóc w karierze.
źródło: NKJP: Małgorzata Nitek: W cztery oczy, Gazeta Krakowska, 2006-06-16
Przyjemności rozkłada na raty. Jest sybarytą, który ceni sobie wygody życia. I asekurantem, który nie wdaje się w burdy bez wyraźnej potrzeby.
źródło: NKJP: Rita Krzyżaniak: Szeryf i Pusia, Dziennik Bałtycki, 1999-04-02
- Z gratulacjami radziłbym się jeszcze wstrzymać [...] Broń Boże nie dlatego, bym był życiowym asekurantem. Moja ostrożność wynika z matematycznych wyliczeń. Dla świętego spokoju musimy wygrać jeszcze trzy spotkania.
źródło: NKJP: (dw): Tajduś, czyli awans, Dziennik Polski, 2005-05-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. asekurant
asekuranci
ndepr asekuranty
depr D. asekuranta
asekurantów
C. asekurantowi
asekurantom
B. asekuranta
asekurantów
N. asekurantem
asekurantami
Ms. asekurancie
asekurantach
W. asekurancie
asekuranci
ndepr asekuranty
depr -
Od: asekurować